Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα
να χαρείς, ἠ μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά είναι απόλυτα
ουσιώδης επειδή, δίχως αμφιβολία, αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού. Δεν
μπορεί κάποιος να γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός και να μη χαίρεται. Μόνο σε σχέση
με τη χαρά, ο φόβος του Θεού και η ταπείνωση είναι σωστά, γνήσια και καρποφόρα.
Έξω από τη χαρά, όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε
θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης.
Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και παγίδες – όντως πολύ δυνατοί,
όχι μόνο στον κόσμο, αλλά και μέσα στην Εκκλησία. Οι «θρησκευόμενοι» άνθρωποι,
κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη χαρά με υποψία.
Παρασκευή 30 Μαΐου 2014
Πέμπτη 29 Μαΐου 2014
Η Ανάληψη του Κυρίου
Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη
1. ῾Ολοκλήρωση τοῦ σωτηριώδους ἔργου Του.
Μέ τήν ᾽Ανάληψή Του ὁ Κύριος ὁλοκλήρωσε τό ἀπολυτρωτικό καί σωτηριῶδες ἔργο Του στή γῆ. Ἡ εἰς Οὐρανούς ἄνοδός Του ἦταν ἡ συνέχεια τῆς Γεννήσεώς Του, τῆς Βαπτίσεώς Του, τοῦ διδασκαλικοῦ ἔργου Του, τῆς Σταυρώσεως καί τῆς ᾽Αναστάσεώς Του. Ὅ,τι ξεκίνησε ὁ Κύριος ἐρχόμενος στόν κόσμο ἔφτασε στό πέρας του μέ τήν Θεία Του ᾽Ανάληψη: ἕνωσε τούς ἀνθρώπους μέ τόν Τριαδικό Θεό. Σύμφωνα μέ τό κοντάκιο τῆς ἑορτῆς, πού συμπυκνώνει τήν οὐσία της, ὁ Κύριος ἀνελήφθη ἐν δόξῃ ῾τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν καί τά ἐπί γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις᾽.
Ἡ ἐν δόξῃ αὐτή ᾽Ανάληψη δέν ἀποτελεῖ ἀπόρριψη ἀπό τόν Κύριο τοῦ φυσικοῦ σκηνώματός Του καί ἐπάνοδό Του ὡς Θεοῦ μόνου στά δεξιά τοῦ Πατέρα. Ὁ Κύριος ἀναλαμβάνεται στούς Οὐρανούς, ῾ὅπου ἦν τό πρότερον᾽, μέ τό ἅγιο σῶμα Του, γεγονός πού σημαίνει ὅτι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Θεοῦ δέν ἦταν μία παρένθεση στήν ὅλη ζωή Του. Τέτοιες παρενθέσεις βλέπουμε στίς ῾θεότητες᾽ τῶν ᾽Αρχαίων ῾Ελλήνων ἤ καί ἄλλων λαῶν, ὅταν κάποιος ῾Θεός᾽ φανερώνεται ὡς ἄνθρωπος στόν κόσμο, γιά νά ἐπιτελέσει κάποια συγκεκριμένη ἀποστολή, προκειμένου στή συνέχεια νά ἐπανέλθει στήν κανονική του τάξη. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς ῾Αγίας Τριάδος, σαρκώνεται ὡς ἄνθρωπος, προσλαμβάνει τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν κρατάει διαπαντός. ῎Αν ἡ ἀνθρωπότητα θεραπεύτηκε ἀπό τό τραῦμα τῆς ἁμαρτίας ἦταν γιατί ὁ Θεός μας ἀπό ἄπειρη ἀγάπη κινούμενος ἕνωσε τή ζωή Του μέ ἐμᾶς. Γιά πάντα στή Θεότητα ὑπάρχει πιά καί ἡ ἀνθρώπινη φύση. Κι αὐτό θά πεῖ ὅτι ἐν Χριστῷ ὁ ἄνθρωπος ῾κατέκτησε᾽ τούς οὐρανούς. ῎Ηδη βρισκόμαστε μέσα στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ. ῾Πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν᾽ εἶπε ὁ Κύριος (᾽Ιωάν. 14,2).
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ
Δευτέρα 12 Μαΐου 2014
Ενοχικά παθήματα....
παπα- Λίβυος (π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος)
Σκέφτηκες ποτέ ότι ίσως πίσω από τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε, υπάρχει μια αυτοκαταστροφική δύναμη εντός μας, που ακυρώνει την χαρά από την ζωή μας; Ότι μπορείς να εκεί βαθιά στις αθέατες πλευρές της καρδιάς σου, να πιστεύεις ότι το μόνο που θα έπρεπε να υπάρχει στην ζωή σου, είναι ο πόνος, η οδύνη, τόσο γιατί μόνο αυτό αξίζεις, αλλά και γιατί μέσα από αυτήν, θα πληρώνεις το κακό που έχεις “κάνει” ή σου έχουν πει ότι έχεις δημιουργήσει;
Μήπως τελικά δεν είναι ο Θεός η αιτία των παθημάτων μας, όπως τόσο πολύ καλά μας έχουν πείσει; Μήπως αντιθέτως η αγάπη του Θεού είναι αυτή που σκεπάζει τα λάθη μας, που απαλύνει τις πληγές της ύπαρξης μας; που περικρατά την κουρασμένη εκ των αστοχιών και αυτοκαταστροφικών επιλογών ψυχή μας; Γιατί να πιστέψω σε ένα Θεό που κατασκευάζει ασθένειες, ατυχήματα, προβλήματα, πόνο και οδύνη, και να μην κατανοήσω μέσα στις καρδιάς την επίγνωση ότι ο Θεός μόνο αγάπα, συγχωρά, σκεπάζει, φροντίζει, θεραπεύει και αναπαύει βαθιά έως αναστάσεως;
Σάββατο 10 Μαΐου 2014
Κυριακή του Παραλύτου
Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη
“῎Ανθρωπον οὐκ ἔχω”
῞Ενα θαῦμα ὑπομονῆς καί ἐλπίδας εἶναι ὁ παράλυτος τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, πρίν νά δεχθεῖ τό θαῦμα τῆς θεραπείας του ἀπό τόν Κύριο ᾽Ιησοῦ Χριστό. Τριάντα ὀχτώ χρόνια ὑπέμενε καί ἤλπιζε γιά τή θεραπεία του, προσδοκώντας ὅτι κάτι θά συνέβαινε ὥστε καί αὐτός νά δεχθεῖ τήν ἰαματική ἀναταραχή τῶν ὑδάτων καί νά γίνει ὑγιής. Κι ἡ θαυμαστή αὐτή ὑπομονή καί προσμονή του ἐπιβραβεύεται ἀπό τόν Θεό μέ μοναδικό τρόπο: ὄχι κάποιος ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ὁ ἴδιος ὁ ἐν σαρκί Θεός, ὁ τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος᾽ ᾽Ιησοῦς Χριστός, ἔρχεται πρός θεραπεία του. Τό παράπονό του ῾ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τό ὕδωρ βάλῃ με εἰς τήν κολυμβήθραν᾽, εἰσπράττει ὡς ἀπάντηση τήν παρουσία τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Χριστός πάντοτε ἔρχεται στόν ἄνθρωπο, καί ἰδίως σ᾽ αὐτόν πού βρίσκεται σέ ταλαιπωρία καί θλίψη καί ἀνάγκη. Καί μάλιστα πιό πολύ σ᾽ ἐκεῖνον πού βιώνει τόν πόνο χωρίς ἀνθρώπινη παρουσία καί παρηγοριά. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, οἱ πονεμένοι καί ἀναγκεμένοι καί μάλιστα μόνοι, εἶναι οἱ ἀγαπημένοι τοῦ Θεοῦ, κατά τή γνωστή ἔκφραση τοῦ Γέροντος Παϊσίου. Κι εἶχε καί ὁ ἴδιος ὁ Γέροντας Παΐσιος βιώσει τήν ἰδιαίτερη αὐτή ἀγάπη καί εὔνοια τοῦ Θεοῦ, ὅταν βρέθηκε σέ παρόμοια κατάσταση ἀνάγκης καί μοναξιᾶς, νά ᾽ναι ἄρρωστος καί σέ ἡμέρες μεγάλου χιονιᾶ μόνος καί ἀβοήθητος. Ὁ Κύριος, ἀπεκάλυψε ὁ Γέροντας, τοῦ ἔστειλε ἀγγέλους νά τόν θερμαίνουν καί νά τόν ὑπηρετοῦν, τόσο πού ὅταν ἦλθαν κάποια στιγμή καλόγεροι νά τόν βοηθήσουν, ἀνησυχώντας γιά τόν ἀποκλεισμό του, τούς παραπονέθηκε ὅτι ἦρθαν αὐτοί καί ἔδιωξαν τούς ἀγγέλους!
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ
WebRep
currentVote
noRating
noWeight
«Άνθρωπον ουκ έχω»: Η κραυγή αγωνίας και μοναξιάς του σημερινού ανθρώπου
του Ιωάννη Καραβιδόπουλου,
Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,
για το Amen.gr
Το παράπονο του επί 38 χρόνια παραλύτου για τον οποίο κάνει λόγο η διήγηση του Ιωάν. 5, 1-15 είναι πράγματι συγκλονιστικό: «Δεν έχω άνθρωπο να με βάλει μέσα στην δεξαμενή, όταν αναταράζεται το νερό». Δεν παραπονιέται για τη μακροχρόνια ασθένειά του, αλλά γιατί είναι αβοήθητος και μόνος. Η φράση του αποτελεί κραυγή πόνου και αγωνίας για τη μοναξιά του. Έχει διαχρονική αξία, διότι και στην εποχή μας, παρά τα πολλά μέσα επικοινωνίας και δίκτυα τηλεπικοινωνίας πολλοί άνθρωποι αισθάνονται μόνοι. Μοναξιά πολλές φορές δεν είναι η απουσία άλλων ανθρώπων αλλά και η παρουσία πολλών άλλων ανθρώπων κοντά μας που είναι όμως αδιάφοροι και επικεντρωμένοι στον εαυτό τους. Πολλοί άνθρωποι δεν βρίσκουν τον συνάνθρωπο δίπλα τους την ώρα που έχουν την ανάγκη του. Το παράπονο του παράλυτου είναι η κραυγή αγωνίας πολλών ανθρώπων της εποχής μας. Εάν η πίστη μας είναι μόνο μια κάθετη σχέση με τον Θεό και δεν έχει την οριζόντια διάσταση της συναντήσεως με τον συνάνθρωπο, όταν μάλιστα αυτός έχει την ανάγκη μας, τότε πρέπει να διερωτηθούμε σοβαρά εάν αυτή η πίστη είναι γνήσια και πραγματική.
Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR
Κυριακή του Παραλύτου: Αποστολικό Ανάγνωσμα
Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη
῾Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾽Ιησοῦς ὁ Χριστός᾽ (Πρ. ᾽Απ. 9, 34)
α. Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τίς Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων στοιχεῖ στό εὐαγγελικό τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου: ὅπως ὁ Κύριος θεράπευσε τόν ἐπί τριάντα ὀκτώ ἔτη εὑρισκόμενο παράλυτο τῆς προβατικῆς λεγόμενης κολυμβήθρας τῆς Βηθεσδά, τό ἴδιο καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος θεραπεύει κατά τήν πορεία του πρός τήν Λύδδα καί τόν ἐπί ὀκτώ ἔτη κείμενο παράλυτο Αἰνέα. ῾Ο τρόπος μάλιστα πού ἀπευθύνεται ὁ ἀπόστολος στόν ἄνθρωπο αὐτό - ῾Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾽Ιησοῦς ὁ Χριστός᾽: Αἰνέα, σοῦ δίνει τήν ἴαση ὁ ᾽Ιησοῦς πού εἶναι ὁ Χριστός – θεωρεῖται ἰδιαιτέρως σημαντικός, ἀφοῦ συνιστᾶ θά λέγαμε μία μικρή ὁμολογία πίστεως περί τοῦ Κυρίου.
β. 1. Πράγματι: ῾Η ἀναφορά τοῦ ἀποστόλου Πέτρου στόν ᾽Ιησοῦ ὡς τόν Χριστό ἀποτελεῖ μαρτυρία τῆς πίστεώς του σ᾽ Αὐτόν ὡς Θεό καί ἄνθρωπο. ῾Ο Κύριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ᾽Ιησοῦς, ἀλλά ταυτοχρόνως εἶναι ὁ Χριστός, ὁ χρισμένος δηλαδή ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Αὐτός τόν ῾Οποῖο προκατήγγειλαν οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὡς τόν σταλμένο ἀπό τόν Θεό Μεσσία καί εἶδε ὁ ἅγιος ᾽Ιωάννης Πρόδρομος στόν ᾽Ιορδάνη ποταμό τήν ὥρα πού Τόν βάπτιζε νά ἔχει τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ῾ἐν εἴδει περιστερᾶς᾽. Πάνω σ᾽ αὐτήν τήν ὁμολογία πίστεως στήν Θεανθρωπότητα τοῦ Κυρίου στηρίζεται ἡ ᾽Εκκλησία μας, ὅπως πολύ καθαρά φάνηκε τοῦτο ἀπό τά λόγια τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου στόν μαθητή Του Πέτρο, ὅταν μέ φωτισμό Θεοῦ ἐκεῖνος Τόν ὁμολόγησε Θεό: ῾Καί ἐπί ταύτῃ τῇ πέτρᾳ (τῆς ὁμολογίας σου γιά μένα) οἰκοδομήσω μου τήν ᾽Εκκλησίαν καί πύλαι ῞Αδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς᾽. ῞Οπως ἔδειχναν πάντοτε ὅλοι οἱ ἀπόστολοι μέ τό κήρυγμά τους καί τίς ἐπιστολές τους, τό θεανθρώπινο αὐτό τοῦ Κυρίου συνιστοῦσε τό ἀπόλυτο κριτήριο γιά νά ἐλεγχθεῖ ἡ ἀλήθεια ἀπό τήν αἵρεση πού δυστυχῶς σέ κάθε ἐποχή παρουσιαζόταν ὡς καρκίνωμα στήν ᾽Εκκλησία. ῾Πᾶν πνεῦμα ὅ ὁμολογεῖ ᾽Ιησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι· καί πᾶν πνεῦμα ὅ μή ὁμολογεῖ τόν ᾽Ιησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι᾽.
Παρασκευή 9 Μαΐου 2014
Ο Άγιος Χριστοφόρος (9 Μαίου)
Του Πρωτοπρεσβυτέρου
π. Γεωργίου Δορμπαράκη
“Ὁ Ἅγιος
Μεγαλομάρτυς Χριστοφόρος καταγόταν ἀπὸ
ἡμιβάρβαρη φυλὴ
καὶ ὀνομαζόταν
Ρεμπρόβος, ποὺ σημαίνει ἀδόκιμος,
ἀποδοκιμασμένος, κολασμένος. Πιθανότατα ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.), ὅταν στὴν Ἀντιόχεια Ἐπίσκοπος ἦταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Βαβύλας († 4 Σεπτεμβρίου).
Ὁ Ἅγιος ὡς πρὸς τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση ἦταν τόσο πολὺ ἄσχημος, γι’ αὐτὸ καὶ ἀποκαλεῖτο «κυνοπρόσωπος».
Ἡ μεταστροφή του στὸν
Χριστὸ ἔγινε
μὲ τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αἰχμάλωτος
σὲ μάχη, ποὺ
διεξήγαγε τὸ ἔθνος
του μὲ τὰ
Ρωμαϊκὰ αὐτοκρατορικὰ
στρατεύματα. Κατατάγηκε στὶς Ρωμαϊκὲς
λεγεῶνες καὶ
πολέμησε κατὰ τῶν
Περσῶν, ἐπὶ
Γορδίου καὶ Φιλίππου.
Ὅταν ἦταν
ἀκόμη κατηχούμενος, γιὰ
νὰ εὐχαριστήσει
τὸν Χριστό, ἐγκαταστάθηκε
σὲ ἐπικίνδυνη
δίοδο ποταμοῦ καὶ
μετέφερε δωρεὰν ἐπὶ
τῶν ὤμων
του ἐκείνους ποὺ
ἐπιθυμοῦσαν
νὰ διέλθουν τὸν
ποταμό. Μία μέρα παρουσιάσθηκε πρὸς
αὐτὸν
μικρὸ παιδί, τὸ
ὁποῖο
τὸν παρακάλεσε νὰ
τὸν περάσει στὴν
ἀπέναντι ὄχθη.
Ὁ Ρεμπρόβος πρόθυμα τὸ
ἔθεσε ἐπὶ
τῶν ὤμων
του καὶ στηριζόμενος ἐπὶ
τῆς ράβδου του εἰσῆλθε
στὸν ποταμό. Ὅσο
ὅμως προχωροῦσε,
τόσο τὸ βάρος τοῦ
παιδιοῦ αὐξανόταν,
ὥστε μὲ
μεγάλο κόπο κατόρθωσε νὰ φθάσει στὴν
ἀπέναντι ὄχθη.
Μόλις ἔφθασε στὸν
προορισμό του, κατάκοπος εἶπε στὸ
παιδὶ ὅτι
καὶ ὅλο
τὸν κόσμο νὰ
σήκωνε δὲν θὰ
ἦταν τόσο βαρύς. Τὸ
παιδὶ τοῦ
ἀπάντησε: «Μὴν
ἀπορεῖς,
διότι δὲν μετέφερες μόνο τὸν
κόσμο ὅλο, ἀλλὰ
καὶ τὸν
πλάσαντα αὐτόν. Εἶμαι
Ἐκεῖνος
στὴν ὑπηρεσία
τοῦ Ὁποίου
ἔθεσες τὶς
δυνάμεις σου καὶ σὲ
ἀπόδειξη αὐτοῦ
φύτεψε τὸ ραβδί σου καὶ
αὔριο θὰ
ἔχει βλαστήσει», καὶ
ἀμέσως ἐξαφανίσθηκε.
Ὁ Ρεμπρόβος φύτεψε τὴν
ράβδο καὶ τὴν
ἑπομένη τὴν
βρῆκε πράγματι νὰ
ἔχει βλαστήσει. Μετὰ
τὸ περιστατικὸ
αὐτὸ
βαπτίσθηκε Χριστιανὸς ἀπὸ
τὸν Ἅγιο
Ἱερομάρτυρα Βαβύλα, ὁ
ὁποῖος
τὸν μετονόμασε σὲ
Χριστοφόρο. Ἡ ἄκτιστη
θεία Χάρη, ποὺ ἔλαβε
τὴν ὥρα
τοῦ βαπτίσματος καὶ
τοῦ Χρίσματος, μεταμόρφωσε ὅλη
του τὴν ὕπαρξη.
Καὶ αὐτὴ
ἀκόμα ἡ
δύσμορφη ὄψη του φαινόταν φωτεινότερη καὶ
ὀμορφότερη.
Στὴν Ὀρθόδοξη
ἁγιογραφία ὁ
Ἅγιος εἰκονίζεται
νὰ μεταφέρει στὸν
ὦμο του τὸν
Χριστό. Ἐξ’ ἀφορμῆς
ἴσως τοῦ
γεγονότος αὐτοῦ
θεωρεῖται προστάτης τῶν
ὁδηγῶν
καὶ στὸ
Μικρὸν Εὐχολόγιον
καὶ συγκεκριμένα στὴν
Ἀκολουθία «ἐπὶ
εὐλογήσει νέου ὀχήματος» ὑπάρχει,
πρῶτο στὴ
σειρά, τὸ ἀπολυτίκιό
του.
Τετάρτη 7 Μαΐου 2014
Ανακοινωθέν Οικουμενικού Πατριαρχείου
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΑΓΙΑ ΚΑΙ
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία
καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τάς τακτικάς αὐτῆς συνεδρίας ἀπό
τῆς
Κυριακῆς,
4ης,
μέχρι
καί
τῆς
Τρίτης,
6ης
τ.
μ.
Μαΐου 2014.
Ἐν
ἀρχῇ
τῆς
πρώτης
συνεδρίας,
ἀντηλλάγησαν
μεταξύ τῆς Α.
Θ. Παναγιότητος καί τοῦ Σεβ.
Ἀρχιεπισκόπου
Ἀμερικῆς
κυρίου
Δημητρίου, ἐκ
μέρους τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, αἱ
εἰθισμέναι
προσφωνήσεις καί ἀντιφωνήσεις, ἐπί ταῖς διαγενομέναις ἑορταῖς τοῦ Ἁγίου
Πάσχα.
Κατά
τάς
συνεδρίας
ταύτας,
ἐξητάσθησαν ἅπαντα τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένα θέματα, ἐφ᾿ ὧν καί
ἐλήφθησαν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις.
Ἐκ τοῦ Γραφείου.
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Συνῆλθεν, ὑπό τήν
προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία
καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Δευτέραν, 5ην Μαΐου
2014 πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων
θεμάτων.
Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, προτάσει
τῆς Α.
Θ.
Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου,
μετέθεσε τόν Σεβ. Μητροπολίτην Σουηδίας καί πάσης Σκανδιναυΐας κύριον
Παῦλον εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ἀμασείας, εἰς πλήρωσιν δέ τῆς οὑτωσί κενωθείσης
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σουηδίας καί πάσης Σκανδιναυΐας ἐξέλεξε παμψηφεί τόν Πανοσιολ.
Ἀρχιμανδρίτην κ. Κλέοπαν Στρογγύλην, κληρικόν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βοστώνης τῆς
Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.
Ἐκ
τῆς
Ἀρχιγραμματείας
τῆς
Ἁγίας
καί
Ἱερᾶς
Συνόδου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)