Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Anthony Bloom: Κυριακή προ των Χριστουγέννων


+ Anthony Bloom
Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

Κάθε χρόνο πρν τ Χριστούγεννα, διαβάζουμε π τ Εαγγέλιο το ποστόλου Ματθαίου τν γενεαλογία το Χριστο κα γι χρόνια ναρωτιόμουνα, γιατί; Γιατί πρέπει ν διαβάζουμε λα ατ τ νόματα πο σημαίνουν τόσο λίγα πράγματα γιά μς, ἐὰν δν σημαίνουν τίποτα; Κα τότε μο γινε ασθητ σημασία πο χουν γι μς ατ τ νόματα.

Τ πρτο στοιχεο εναι, τι εναι ο νθρωποι πο π τς οκογένειές τους προέρχεται νθρώπινη φύση το Κυρίου ησο Χριστο. Εναι λοι συγγενες Του, κα ατ μς εναι ρκετ γι ν μς προκαλον βαθι συγκίνηση: Χριστς εναι αμα τους, νήκει στν οκογένειά τους. καθένας τους ταν σκέφτεται τ Μητέρα το Θεο, μπορε ν πε, «εναι παιδ τς οκογένειάς μας», κα γι τν Χριστό, «κα κενος εναι παιδ πο προέρχεται π τν οκογένειά μας, ν κα εναι Θεός, Σωτήρας μας, ληθιν Θεικ παρουσία νάμεσά μας» . πιπλέον, κάποια νόματα ξεχωρίζουν: νόματα γίων, ρώων το πνεύματος, κα νόματα μαρτωλν.

νάμεσά τους ο γιοι θ μποροσαν ν μς διδάξουν τί σημαίνει ν πιστεύουμε· χι πλ ν χουμε μία πίστη διανοητική, μία ποψη γι τν κόσμο, πο συμπίπτει, στ βαθμ πο μπορε, μ τ ραμα το Θεο, λλ μία πίστη πο σημαίνει μία πλήρη μπιστοσύνη στν Θεό, μία πίστη χωρς ρια, πο σημαίνει τι εμαστε τοιμοι ν δώσουμε τ ζωή μας γι’ ατ πο ντιπροσωπεύει, γι’ ατ πο εναι, ξαιτίας τς γνώσης πο χουμε γι τν Θεό,. ς σκεφτομε τν βραμ το ποίου πίστη δοκιμάστηκε στ μέγιστο βαθμό. Πόσο δύσκολα προσφέρουμε στν Θε κάτι δικό μας: Στν βραμ ζητήθηκε ν προσφέρει ς θυσία αματος τν γιό του, κα δν χασε τν πίστη του πέναντι στν Θεό. Κα σαάκ; Παραδόθηκε χωρς ντίσταση, ς δεγμα τέλειας πακος στν πατέρα του, κα μέσα π’ ατν- στν Θεό.

Μπορομε ν θυμηθομε τν πάλη το ακβ μ τν γγελο στ σκοτάδι, πως κάποιες στιγμς πο παλεύουμε γι τν πίστη μας, γι τν κεραιότητά μας, στ σκοτάδι τς νύχτας, στ σκοτάδι τς μφιβολίας μας, στ σκοτάδι πο μς κυριεύει κάποιες φορς π παντο.


λλ πίσης μπορομε ν διδαχθομε κάτι π κείνους πού, στν στορία, στν γία Γραφή, μφανίζονται σν νθρωποι μαρτωλοί. ταν νθρωποι δύναμοι, μ μι δυναμία πο εχε καταλάβει τ ζωή τους, δν εχαν τ δύναμη ν ντισταθον στς σωματικς κα ψυχικς παρορμήσεις τους, στ πολύπλοκα πάθη τς νθρώπινης φύσης. Κα μως πίστεψαν μ πάθος στν Θεό. νας π κείνους ταν Δαυίδ, κα νας π τος ψαλμος του τ κφράζει ατ τόσο καλά : «κ βαθέων κέκραξά σοι, Κύριε..» π τ βάθη τς πελπισίας του, τς ντροπς, τς πτώσης του, π τ βάθη τς ποξένωσής του π τν Θεό, π τ πι βαθι σκοτάδια τς ψυχς του, δν σταμάτησε ν ναπέμπει κραυγ κεσίας πρς τν Θεό. Δν κρύφτηκε π κενον, δν φυγε μακρυά Του, ρχεται σ’ κενον μ τν πελπισμένη κραυγ νς πελπισμένου νθρώπου. Τν συγκεκριμένη συμπεριφορ χουν κα λλοι νθρωποι τς Παλαις Διαθήκης, πως γι παράδειγμα, Ραχάβ, πόρνη- κα τόσοι πολλο λλοι.

μες, ταν περνμε τν πι σκοτειν περίοδο τς ζως μας, ταν εμαστε παγιδευμένοι στ σκοτάδι πο πάρχει μέσα μας – στρεφόμαστε στν Θε γι ν Το πομε: Σ σένα, Κύριε, κραυγάζω! Να εμαι στ σκοτάδι, λλ σ εσαι Θεός μου. Εσαι Θες πο δημιούργησε τ φς κα τ σκοτάδι κα σ πάρχεις μέσα στ σκοτάδι κα στ κτυφλωτικ φς· πάρχεις στν θάνατο πως κα στν ζωή· στν κόλαση πως στν οράνιο Θρόνο Σου· κα μπορ ν σο φωνάζω π’ που κα ν βρίσκομαι.

πάρχει κόμα να τελευταο πράγμα πο θ θελα ν σκεφτετε. κενοι ο νθρωποι γι μς εναι νόματα· γι κάποιους π ατος γνωρίζουμε λίγα πράγματα π τν Βίβλο, γι λλους δν γνωρίζουμε τίποτα. λλ λοι πρξαν συγκεκριμένα πρόσωπα, νδρες κα γυνακες σν κι μς μ λες τς δυναμίες κα τς λπίδες, τος κλυδωνισμος στ θέλημα κα τος δισταγμούς τους, μ’ λη τν ρχικ γάπη πο τόσο συχν μαυρώνεται κι μως παραμένει φλογερ κα φωτεινή. Εναι ληθιν πρόσωπα κα μπορομε ν διαβάζουμε τ νόματά τους νοιώθοντας, τι, ναν σς γνωρίζω, λλ εστε π κείνους πο προέρχονται π τν πραγματικ κα συγκεκριμένη οκογένεια το Χριστο, πο παρ τς ντιξοότητες τς ζως, ξωτερικς σωτερικές, νήκουν στν Θεό. Κι μες μπορομε ν προσπαθήσουμε, κα ν μάθουμε, μέσα στν συγκεκριμένη ζω πο χουμε, κατ πόσον εμαστε δύναμοι δυνατο σ μία δεδομένη στιγμ κα ν ξακολουθομε ν εμαστε δικοί Του.

Λοιπν ς σκεφτομε τν σημεριν Εαγγελικ περικοπή, τν πόμενη φορ πο θ λθουμε ν τν κούσουμε, ς τν δεχτομε μ μι λάμψη στ μάτια, μ μι ζεστ καρδιά· ατ θ εναι δυνατ μονάχα στν βαθμ πο Χριστς θ γίνεται λοένα πι ληθινς στ ζωή μας κα μέσα π κενον, θ’ νακαλύπτουμε τι λοι κενοι ο νθρώπου εναι πρόσωπα ληθινά, ζωντανά, πο νήκουν σέ μς κα στν Θεό. μήν.


Μετάφραση: www.agiazoni.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου