Σάββατο 29 Απριλίου 2017
Σάββατο 22 Απριλίου 2017
"Ο χ ο ρ ό ς τ η ς π α π α ρ ο ύ ν α ς"
"Ο χ ο ρ ό ς τ η ς π
α π α ρ ο ύ ν α ς"
του Στέφανου Δορμπαράκη
Ποτίστηκες
εκείνη τη στιγμή με το αίμα της θυσίας…
Αίμα
ροδοκόκκινο σαν της φωτιάς τη φλόγα.
Σε έκαψε
πολύ, δε λέω, μα σ’ «έλουσε» αμέσως με δάκρυα αγάπης και παρηγοριάς.
Ήταν
το αίμα Εκείνου που έτρεχε βγαλμένο απ’ τα καρφιά…
-άλικο, κάτι σαν τον «λευκό χρυσό» των αλυκών-
Πέρασε
ο καιρός…
Και
να που φύτρωσες δυναμικά ξανά, σα να ’θελες και τούτη τη φορά να Τον δοξάσεις.
Κανένας
άνεμος, καμιά σταγόνα δεν μπόρεσε ποτέ να σε λυγίσει. Αγέρωχα καμάρωνες,
χορεύοντας χορό μεθυστικό σ’ ολόκληρη την πλάση.
Κι
όμως μεμιάς σταμάτησες, και τόσο άνευρα, χωρίς πνοή, παράτησες τον εαυτό σου,
γιατί ένα χέρι θέλησε, έτσι απλά, χωρίς εξήγηση καμιά να σου στερήσει τον
ελεύθερο χορό σου…
Ίσως
για να μεθύσει απ’ τ’ άρωμα. Ίσως για να γευθεί τη γλύκα των πορφυρών πετάλων
σου.
Παρόλα αυτά με μια σταγόνα ύδατος σηκώθηκες
ξανά. Ανέστησες τον εαυτό σου δείχνοντας πραγματικά πως ποτέ δεν πέθανες, αλλ’
αναγέννησες το είναι σου χαράσσοντας τον δρόμο για μιαν άλλη σωτηρία...
Σάββατο 8 Απριλίου 2017
+ πρωτ. Αλεξάνδρου Σμέμαν: Κυριακή των Βαΐων
+
Πρωτοπρεσβυτέρου Αλεξάνδρου Σμέμαν
Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου, ἀπὸ λειτουργικῆς πλευρᾶς, εἶναι τὰ προεόρτια τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων – τῆς Εἰσόδου τοῦ Κυρίου μας στὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ οἱ δύο αὐτὲς γιορτὲς ἔχουν ἕνα κοινὸ θέμα: τὸ θρίαμβο καὶ τὴ νίκη. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου ἀποκαλύπτει τὸν Ἐχθρό, δηλαδὴ τὸ Θάνατο· ἡ Κυριακὴ τῶν Βαΐων
προαναγγέλλει τὸ νόημα τῆς νίκης ὡς θρίαμβο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ ὡς ἀποδοχὴ ἀπὸ τὸν κόσμο τοῦ μόνου Βασιλέως, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ σεμνὴ εἴσοδός Του στὴν Ἁγία Πόλη ἦταν τὸ μόνο ὁρατὸ σημεῖο θριάμβου. Μέχρι
αὐτὴ τὴ μέρα ὁ Ἰησοῦς ἔδειχνε ἐπίμονη ἄρνηση σὲ κάθε περίπτωση
θριάμβου καὶ δόξας Του. Ἕξι μέρες ὅμως πρὶν τὸ Πάσχα, ὄχι μόνο δέχτηκε νὰ δοξαστεῖ, ἀλλὰ ὁ ἴδιος προκάλεσε καὶ ὀργάνωσε αὐτὴ τὴ δόξα. Κάνοντας αὐτὸ ποὺ προανήγγειλε ὁ προφήτης
Ζαχαρίας: «ἰδοὺ ὁ Βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι… πραΰς
καὶ ἐπιβεβηκώς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον» (Ζαχ. 9,
9), φανέρωσε ὅτι ἤθελε νὰ ἐπιδοκιμαστεῖ καὶ νὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς Μεσσίας,
Βασιλέας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ Ἰσραήλ.
Οἱ Εὐαγγελικὲς περικοπὲς τονίζουν ὅλα αὐτὰ τὰ μεσσιανικὰ στοιχεῖα, δηλαδὴ τοὺς κλάδους τῶν βαΐων καὶ τὰ Ὡσαννά, τὶς ἐπευφημίες γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὅτι εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Δαυὶδ καὶ Βασιλέας τοῦ Ἰσραήλ. Ἡ ἱστορία τοῦ Ἰσραὴλ τώρα ὁλοκληρώνεται,
φτάνει στὸ τέλος της, αὐτὸ ἐξ ἄλλου εἶναι καὶ τὸ νόημα αὐτοῦ τοῦ γεγονότος, τῆς ἀγγελίας τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Γιὰ τὴν ἐκπλήρωση τοῦ σκοποῦ αὐτῆς τῆς ἱστορίας ἔπρεπε νὰ ἀναγγελθεῖ καὶ νὰ προετοιμαστεῖ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ἔλευση τοῦ Μεσσία. Καὶ τώρα ἐκπληρώθηκε, γιατί ὁ Βασιλέας εἰσέρχεται στὴν Ἁγία Πόλη Του καὶ ὅλες οἱ προφητεῖες καὶ oἱ προσδοκίες
βρίσκουν τὴν ἐκπλήρωσή τους στὸ Πρόσωπό Του. Ὁ Χριστὸς ἐγκαθιστᾶ τὴ Βασιλεία Του ἐπὶ τῆς γῆς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)