του Ιωάννη Καραβιδόπουλου,
Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,
για το Amen.gr
Το παράπονο του επί 38 χρόνια παραλύτου για τον οποίο κάνει λόγο η διήγηση του Ιωάν. 5, 1-15 είναι πράγματι συγκλονιστικό: «Δεν έχω άνθρωπο να με βάλει μέσα στην δεξαμενή, όταν αναταράζεται το νερό». Δεν παραπονιέται για τη μακροχρόνια ασθένειά του, αλλά γιατί είναι αβοήθητος και μόνος. Η φράση του αποτελεί κραυγή πόνου και αγωνίας για τη μοναξιά του. Έχει διαχρονική αξία, διότι και στην εποχή μας, παρά τα πολλά μέσα επικοινωνίας και δίκτυα τηλεπικοινωνίας πολλοί άνθρωποι αισθάνονται μόνοι. Μοναξιά πολλές φορές δεν είναι η απουσία άλλων ανθρώπων αλλά και η παρουσία πολλών άλλων ανθρώπων κοντά μας που είναι όμως αδιάφοροι και επικεντρωμένοι στον εαυτό τους. Πολλοί άνθρωποι δεν βρίσκουν τον συνάνθρωπο δίπλα τους την ώρα που έχουν την ανάγκη του. Το παράπονο του παράλυτου είναι η κραυγή αγωνίας πολλών ανθρώπων της εποχής μας. Εάν η πίστη μας είναι μόνο μια κάθετη σχέση με τον Θεό και δεν έχει την οριζόντια διάσταση της συναντήσεως με τον συνάνθρωπο, όταν μάλιστα αυτός έχει την ανάγκη μας, τότε πρέπει να διερωτηθούμε σοβαρά εάν αυτή η πίστη είναι γνήσια και πραγματική.
Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR
Καλησπερα σας.Ονομαζομε Αντρουλα, και είμαι, απο τη Κύπρο.Δε μπορω, να περπατήσω, μόνη μου. Τα θαύματα της Παναγίας, και των αγίων, οι διδαχες, των Πατέρων, σου δίνουν, δύναμη, πίστη, και υπομονή, να αντιμετωπίζεις, τη καθημερινότητα, στη ζωή.Το τηλεφωνο μου, είναι:00357_99760422.Ευχαριστω.
ΑπάντησηΔιαγραφή