Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

Ἡ πίστη τῆς Χαναναίας




 Γεωργίου Πατρώνου
Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών


Χαναναία γυναίκα κπροσωπε τν θνικ κα εδωλολατρικ κόσμο. π τος παραδοσιακος σραηλίτες δν θεωρεται μόνο λλοεθνς λλ κα λλόθρησκη. Κατ συνέπεια, γυναίκα ατ καθς κα λος κόσμος πο κπροσωπε, εναι πιστος κα μαρτωλός. ξίζει, λοιπόν, τς πόρριψης κα τς αώνιας καταδίκης. ξάλλου πάρχει γενικ πεποίθηση σ λο τν πιστ κόσμο τν βραίων, τι Θες δν χει περιλάβει ατος στ σχέδιο τς σωτηρίας κα ρα τος ξίζει μία γενικ περιφρόνηση.

Ατ τ ρνητικ πνεμα κφράζουν κα ο μαθητς πρς τν ησο, ταν νοχλονται π τς κραυγς τς πελπισμένης γυναίκας πο παρακαλε τν Διδάσκαλο ν θεραπεύσει τν κόρη της· «λέησόν με, Κύριε…, θυγάτηρ μου κακς δαιμονίζεται». θνικς κόσμος σημαίνει στν θρησκευτικ κα θεολογικ γλώσσα, κόσμος δαιμονοκρατούμενος. Θες χει καταδικάσει ατν τν κόσμο π τώρα. Ατ εναι κοιν πεποίθηση λων.

Κύριος, μως, κτιμ τ πράγματα διαφορετικά. Δν μένει στ ξωτερικ γεγονότα κα οτε κρίνει τος νθρώπους μ κριτήρια θνικά, φυλετικ θρησκευτικά. Διαβλέπει στ Χαναναία μι θαυμαστ πίστη, ξω π θρησκευτικς κατηγορίες ξιολόγησης. Πρέπει ατ πίστη ν προβληθε, ν φανε κα στος λλους κα ν κτιμηθε δεόντως π λους. Γι’ ατ κα ησος μπαίνει σ μία διαδικασία περίεργη, μις φαινομενικς περιφρόνησης τς γυναίκας ατς, χρησιμοποιώντας μάλιστα μι σκληρ γλώσσα πο δν ταιριάζει μ τ γνωστ πια κα φιλάνθρωπη φρασεολογία του. Ατ τακτικ ντιμετώπισης τς μαρτωλς στω κα ταλαίπωρης ατς γυναίκας ξαφνιάζει κα ατος τος μαθητς κόμη.

μιλε γι «τέκνα» κα γι «κυνάρια». Τέκνα εναι λας σραλ κα κυνάρια κόσμος τν θνικν. Φοβερ διάκριση. Ατ μ σ σκληρότητα γλώσσα φανερώνει τ κριτήρια το θρησκευτικο κόσμου τς ποχς κα χι το Κυρίου τν κρίση. Σ λίγο, ταν θ μιλήσει γι τν ποχρέωση τν γονέων ν δίνουν ψωμ στ παιδιά τους κα χι στ σκυλιά τους κα μετ τν πιμον τς γυναίκας τι κα τ σκυλι τρέφονται π τ ψίχουλα τν πλουσίων, ησος ποκαλύπτει τ βαθι πίστη ατς τς σεμνς κα ταπεινς μητέρας: « γύναι, μεγάλη σου πίστις»! Κα τ θαμα τς θεραπείας τς θυγατέρας τς Χαναναίας μάνας γινε, ξαιτίας μις πίστεως πο προέρχεται π μι μαρτωλ κα θρησκη γυναίκα.

Εναι νδιαφέρουσα κα παρατήρηση κ μέρους το εαγγελιστο Μάρκου, κατ τν ξιστόρηση το γεγονότος ατο. ναφέρει, τι Χαναναία ταν λληνικς καταγωγς κα κάτοικος στν περιοχ τς Συροφοινίκης. Γνωρίζουμε, τι στς περιοχς ατς τς Τύρου, τς Σιδνος κα τς ερύτερης περιοχς τς Χαναν κα Συροφοινίκης, πρχε μεγάλη λληνικ κοινότητα πο σχολετο κατ κύριο λόγο μ τ μπόριο. Σ’ ατ τν λληνικ κόσμο τς περιοχς ατς δραστηριοποιήθηκε ησος μ πολ θετικ ποτελέσματα, συνάντησε μι κπληκτικ πίστη, πνευματικς ποιότητας ψυχή, πο δωσε κα να πρτο δεγμα μελλοντικς προοπτικς τς χριστιανικς ποποιίας πρς τν κόσμο τν θνν.



Νέα κριτήρια ληθινς πίστεως

συγκεκριμένη περίπτωση συνάντησης το ησο μ τν κόσμο τν θνικν μς ποκαλύπτει μίαν λλη εκόνα περ πίστεως, πο περβαίνει τ γνωστ θρησκευτικ κριτήρια. σο κι ν αφνιδιάζει ατ προσέγγιση, να εναι γεγονός, τι μ τ εαγγελικ μήνυμα το Κυρίου μπήκαμε σ μι νέα ποχή, νέας ντίληψης τν πνευματικν νθρώπων. Δυστυχς κι μες κόμη σήμερα, μετ π εκοσι αἰῶνες χριστιανικς μπειρίας, παραμένουμε κα κρίνουμε τος νθρώπους μ ουδαϊκ κα καθαρ νομικ κριτήρια.

λληνίδα γυναίκα π τ Χαναάν, παρόλη τν θνική της καταγωγή, διατηροσε μία θαυμαστ ντίληψη πίστεως κα πνευματικότητας. Παρουσιάζεται στν ησο σεμν κα ταπεινή, χωρς ν κομπάζει κα ν διεκδικε, πως θ πραττε μία ουδαία πιστ γυναίκα. σήμαντη μπροστ στν γιότητα κα τελειότητα το συνομιλητ της. ξια πόρριψης κα περιφρόνησης π τος κλεκτούς τς ουδαϊκς θρησκείας. μως ληθινή, μ μία βαθι γάπη κα ταπεινοφροσύνη, πο μεταμορφώνεται σ μία σχυρ κα δυνατ πίστη. Μία πίστη πο ησος δν βρκε λλη μοια οτε στν κόσμο τν πιστν.

πίστη τς θνικς γυναίκας γίνεται κριτήριο πλέον ξιολόγησης τς πίστεως το κάθε νθρώπου. π ξωτερικ κα τυπικ κριτήρια μπήκαμε σ μία διαδικασία σωτερικν κριτηρίων ποιότητας κα ληθινότητας. πίστη δν εναι ποκλειστικ γνώρισμα, πως συνήθως θεωρεται, μόνο τν θρησκευόμενων νθρώπων. Εναι φορές, πο ο κοσμικο νθρωποι διαθέτουν μία νυποψίαστη κα συγκλονιστικ πίστη, συνδυασμένη συνήθως μ μι κπληκτικ ποιότητα ζως. Ατο προσεγγίζουν πι πολ τ διδασκαλία το ησο κα τ δικό του προβαλλόμενο πνευματικ θος ζως, παρ ο κ παραδόσεως κα ξ παγγέλματος θρησκευτικο νθρωποι.

Ατ τν γι προβληματισμ προβάλλουν ο εαγγελιστς Ματθαος κα Μάρκος μ τ διάσωση το γεγονότος ατο τς θνικς γυναίκας. περιγραφ κ μέρους τν Εαγγελιστν εναι κρως νδιαφέρουσα, ρεαλιστικ κα ποκαλυπτική. π τ μι προβάλλεται περιφρόνηση τς γυναίκας ατς κα το κόσμου της πο κπροσωπε π τος ουδαίους κα π τν λλη ξαίρεται πίστη της κα μμονή της στ δικαίωμα το θαύματος κα τς σωτηρίας. Ο ουδαοι βλεπαν τν ησο μόνο ς να Ραββ κα Διδάσκαλο κα Χαναναία τν βλεπε κα τν πίστευε ς Λυτρωτ κα Σωτήρα. γυναίκα ατ ξεπέρασε τν πλ κα ξωτερικ ντύπωση τς μφάνισης το Κυρίου στν στορία κα μπκε στ μυστήριο τς σωτηριολογικς παρουσίας του στν κόσμο τν νθρώπων.

πίστη μις ληθινς μάνας κα ληθινότητα μις πραγματικς γυναίκας εναι καν ν κάνει κα τν Θε κόμη ν «λλάξει» τακτικ ναντι τν ταπεινν κα μαρτωλν νθρώπων. πίστη ατς τς Χαναναίας μάνας, πο ξέρει κα χει τ δύναμη ν ταπεινώνεται κα ν παρακαλε κραυγάζουσα πρς τν Θεό, γίνεται καν ν τελεσθε τ θαμα στ ζωή. Πράγματι, μ ατ τν εαγγελικ περικοπ νατρέπεται μι λανθασμένη θρησκευτικ ντίληψη αώνων κα προβάλλεται νας νέος «τύπος» πιστο νθρώπου, πο συνδέεται μεσα ν χι μ τ θρησκεία, πωσδήποτε μως μ τ θαμα.

Ατ πο πρωτεύει στ Χριστιανισμ δν εναι θρησκευτικ νομικ κατοχύρωση τν νθρώπων, λλ μμον στν ληθιν πίστη κα πιμον στν ναγκαιότητα λειτουργίας το θαύματος στ ζωή μας. Τ θαμα, δηλαδ χάρη, σ συνδυασμ μ τν πίστη στ πρόσωπο το ησο Χριστο, δηγε τ πράγματα τς πνευματικς ζως στν ληθινή τους κφραση.

Τ πρόβλημα δν εναι, ν θρησκευτικότητα παρεμποδίζει τν ληθιν πίστη κα ν ο θρησκευτικο κανόνες γκλωβίζουν τν πνευματικ ζω ν ξελιχθε κα ναπτυχθε φυσιολογικά. Τ ζητούμενο εναι, πς εναι δυνατόν, νεξάρτητα π τς θρησκευτικς τοποθετήσεις, ετε ουδαος ετε θνικς εναι κάποιος, ν χει μία ντιμότητα κα ν διαθέτει μία βαθι ναγκαιότητα κοινωνίας μ τν ησο Χριστό, γιατί σ’ ατν τελικ βρίσκεται δός, λήθεια κα ζωή.

ν κα πλθος νθρώπων, κολούθων κα θαυμαστν, συνωθονταν γύρω π τν ησο, πως κα ο μαθητς του κόμη, λοι μειναν νυποψίαστοι γι τν ληθιν πίστη τς Χαναναίας γυναίκας. Ο κραυγς κα ο παρακλήσεις της, ταπείνωση κα πιμονή της, φησαν λους συγκίνητους ξαιτίας τς διαφορετικς κοινωνικς κα θρησκευτικς τοποθέτησης. Μόνο Κύριος διέγνωσε τ βάθη τς καρδις της κα τν ασθημάτων της κα κε ναγνώρισε ναν σπάνιο νθρωπο κα μία κλεκτ ψυχή.


Μήπως εναι καιρς κα τ δικά μας κριτήρια γι τος λλους ν τ ναθεωρήσουμε κα ν μπομε στ λογική το ησο Χριστο, πο ποσκοπε τ σημεριν Εαγγέλιο, στε ν πικεντρώσουμε τν προσοχή μας στν σωτερικ ποιότητα το νθρώπου κα χι στν ξωτερικ μφάνιση κα προέλευσή του;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου