Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη
῾Πιστός ὁ λόγος καί πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος᾽ (Α´ Τιμ. 4, 9)
α. Βαρυσήμαντα τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν μαθητή καί συνεργάτη του Τιμόθεο, μέ τά ὁποῖα τόν προτρέπει νά μελετᾶ καί νά ἐφαρμόζει ὅ,τι ἔμαθε ἀπό αὐτόν σχετικά μέ τήν ἐν Χριστῷ πίστη καί ζωή ἔτσι ὥστε νά ἀποτελεῖ ζωντανό παράδειγμα χριστιανοῦ γιά τούς ὑπόλοιπους πιστούς, ἀνεξάρτητα ἀπό τή νεανική του ἡλικία. Κι αὐτά μάλιστα πού ὁ Τιμόθεος θά ζεῖ ἐν Χριστῷ, προκόπτοντας πνευματικά, καλεῖται ὡς ἀπόστολος κι αὐτός νά τά κηρύσσει καί νά τά διδάσκει, προκειμένου νά προφυλάσσει τούς πιστούς ἀπό ὅ,τι φαντασιῶδες καί μυθικό ἀναπτύσσεται ἀπό διδασκάλους πλανεμένους καί ὑποταγμένους σέ δαιμονικά πνεύματα. ῾Ο χαρακτηρισμός μάλιστα τοῦ λόγου τοῦ ἀποστόλου ὡς ῾πιστοῦ καί ἀξίου πάσης ἀποδοχῆς᾽, δηλαδή ὡς λόγου ἀξιόπιστου καί ἄξιου νά τόν ἀποδεχθεῖ κανείς μέ ὅλη του τήν καρδιά, δηλώνει ἀκόμη πιό ἔντονα τή σημασία του.
β. 1. ῾Ο ἀπόστολος Παῦλος λοιπόν τονίζει μ᾽ ἕναν ἀπόλυτο τρόπο αὐτό πού ἀποτελεῖ τό πιό καίριο στοιχεῖο γιά τή ζωή τοῦ Τιμοθέου καί κάθε βεβαίως χριστιανοῦ: ὅτι ἡ εὐσέβεια, δηλαδή ἡ κατά Χριστόν πίστη καί ζωή, εἶναι ὅ,τι πιό ὠφέλιμο γιά τόν πιστό, ἀφοῦ τόν κάνει νά ζεῖ ἀληθινά καί ἐδῶ στόν κόσμο τοῦτο, ἀλλά καί αἰωνίως. ῾Ἡ εὐσέβεια πρός πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καί τῆς μελλούσης᾽. Κι αἰτία γι᾽ αὐτό εἶναι τό γεγονός ὅτι αὐτή ἡ πίστη δέν εἶναι καρπός μίας ἀναζήτησης τοῦ ἀνθρώπου, ἑπομένως μία μυθοπλασία ἤ μία πλάνη δαιμονική, ἀλλά τό ἴδιο τό μυστήριο τῆς ἀποκάλυψης τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ, ὁ ῾Οποῖος φανερώθηκε ὡς ἄνθρωπος, τό Πνεῦμα τό ῞Αγιον ἀπέδειξε ποιός ἦταν, φανερώθηκε στούς ἀγγέλους, κηρύχθηκε στά ἔθνη, Τόν πίστεψε ὁ κόσμος, ἀναλήφθηκε μέ δόξα. Μέ τά ἴδια τά λόγια τοῦ ἀποστόλου: ῾῾Ομολογουμένως μέγα ἐστί τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ᾽.
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου