Ο άγιος Αρέθας (24 Οκτωβρίου)

του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

(από σημερινή ανάρτησή του στο facebook)

“ 24 Οκτωβρίου:

του αγίου Αρέθα, μάρτυρα στη Νότια Αραβία του 6ου αιώνα [και μέρα γιορτής του μονάκριβού μας, για το δεύτερο όνομά του].

Για τον άγιο Αρέθα έχω γράψει σε διάφορες ευκαιρίες. Αυτή τη φορά θα κεράσω μιαν άλλη λεπτομέρεια: 

Το μαρτύριο του Αρέθα έλαβε χώρα στο πλαίσιο του μαρτυρίου της πόλης του, Ναγράν. Ο διώκτης βασιλιάς συγκέντρωσε τους περισσότερους άντρες, τους έκλεισε στην εκκλησία και την πυρπόλησε. Οι γυναίκες τους δεν είχαν συλληφθεί. Βλέποντας όμως αυτό που συνέβαινε, έτρεξαν στη εκκλησία και μπήκαν και οι ίδιες στη φωτιά. Πέθαναν μαζί... 

Θυμάμαι ότι στον γάμο μας, οι εκ των συγγενών μας μικρασιάτες και Κωνσταντινουπολίτες μάς έδιναν μια ευχή που ξένισε τους υπόλοιπους: "Καλά στερνά!". Οι υπόλοιποι σκανδαλίστηκαν ("μα, λένε για θάνατο στα παιδιά, τη μέρα του γάμου τους;"). Όμως η λακωνικά πολύτιμη ευχή άλλο έλεγε: να 'χετε μια αγάπη που θα κρατήσει μέχρι το τέρμα... Κι όταν τέρμα είναι η ατερμάτιστη αιωνιότητα, τότε η ευχή μιλάει για μια αγάπη που δεν θα την διακόψει τίποτα!

Οι ρηχοί ας σκεφτούν ρηχά και ας κάτσουν να φλυαρούν, αν η στάση των Ναγρανιτισσών ήταν αυτοκτονία... Την ώρα που αυτοί θα ρηχαίνουν την εκκλησιαστική εμπειρία (όπου η ποικιλία είναι ευλογία και η μονοκαλλιέργεια θάνατος), οι Ναγρανίτισσες θα γιορτάζουν! Η 24η Οκτωβρίου είναι μέρα μνήμης του Αρέθα και όσων των συντρόφεψαν στο δύσκολο δρόμο.

Αυτά, προσώρας!

Για όποιον έχει όρεξη για δυο λόγια παραπάνω, παραθέτω απόσπασμά μου: 

"Κυβερνήτης της πόλης Ναγράν ο Αρέθας, μαζί με τους συντρόφους του αντέταξε ένα είδος πολιτικής θεολογίας της ανυπακοής απέναντι στον διώκτη βασιλιά της χώρας. Με καρδιά της αναμέτρησης την θρησκευτική ελευθερία (δηλαδή τη συμμόρφωση ή όχι στις θρησκευτικές επιλογές του βασιλιά), το συναξάρι του αγίου Αρέθα και των συντρόφων του υπομνηματίζει σημεία της Αγίας Γραφής, τα οποία φαίνεται να ζητούν απροϋπόθετη υποταγή στις πολιτικές εξουσίες, και διευκρινίζει ότι δεν σφάλλει όποιος ελέγχει άνομες εξουσίες. Υπακοή σε τύραννο είναι ασέβεια!".

(Θανάσης Ν. Παπαθανασίου, "Η Ρήξη με το μηδέν", εκδ. Αρμός 2015, σ. 24). ”