Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

"Το δείπνο του Θεού"


Ιωήλ Φραγκάκου
Μητροπολίτου Εδέσσης

«νθρωπός τις ποίησε δεπνον μέγα»

Στν παραβολ ατ πο κούσαμε σήμερα, Θες παρουσιάζεται μ τ μορφ νς νθρώπου πο χει τοιμάσει να δεπνο γι πολλλος προσκεκλημένους. εαγγελιστς Ματθαος μς συμπληρώνει πς γάμος το παιδιο του προκάλεσε τ δεπνο ατό. ν εχε καλέσει πολλούς, ο προσκεκλημένοι ρνήθηκαν τν πρόσκληση φέρνοντας διάφορες δικαιολογίες. Π.χ. γόρασαν κτήματα, ζα νυμφεύθηκαν κ. . Τότε οκοδεσπότης φερε στ τραπέζι του χι τος πώνυμους προσκεκλημένους, λλ τν πλ λα πο ταν στς πλατεες κα στ σοκάκια τς πόλεως, τος χωλούς, τος ναπήρους, τυφλος κα πτωχούς, μέχρις του γέμισε τ σπίτι του. Μάλιστα επε: «Οδες τν νδρν κείνων τν κεκλημένων γεύσεταί μου το δείπνου» (Λουκ. 14,24).

Τ χαρακτηριστικά το δείπνου

Μ τ λέξη «δεπνος» ννοονται πολλά. γιος Θεοφύλακτος γράφει πς Κύριος νόμαζε τ δεπνο μέγα, «πειδ κα μέγα τ τς σωτηρίας μν μυστήριον», δηλ. εναι μεγάλο τ μυστήριο τς σωτηρίας μας. Τ τραπέζι πο στρωσε οκοδεσπότης Κύριος συμβολίζει τ σωτηρία τν νθρώπων. Μία λλη ρμηνεία εναι πς Κύριος κανε να μεγάλο δεπνο, δηλ. μία οκουμενικ πανήγυρη. λευση το Χριστο, θυσία Του κα τ μυστήριο τς Θείας Εχαριστίας εναι οκουμενικ πανήγυρη, γράφει νας γιος «...δέδωκεν μν τν αυτο σάρκα φαγεν, ρτος ν ξ ορανο κα ζων διδος τ κόσμ», μς δωσε ν φμε τ σάρκα του, πειδ διος εναι ρτος πο κατέβηκε π’τν οραν κι δωσε ζω στν κόσμο (γιος Κύριλλος λεξανδρείας).


Ἐὰν πάρουμε τν εκόνα το γαμήλιου δείπνου πο ναφέρει Ματθαος «μοιώθη βασιλεία τν ορανν νθρώπ βασιλε, στις ποίησε γάμους τ υἱῷ ατο›› (κεφ. 22,2), μπορομε ν πομε κα τς ξς ρμηνεες: Ποιο εναι ατο ο γάμοι πο κλήθηκαν τόσοι πολλο ν συμμετάσχουν σ’ατούς; Κατ τος Πατέρες, γάμος εναι μυστικ συνάφεια το Χριστο μ τν κκλησία. νθρωπος νώνεται μ τ Χριστ μ τν πίστη στ γ ατ κα περφυέστατα κα τέλεια θ νωθε μαζί Του στ Βασιλεία το Θεο. λας πο νώθηκε μ τν Κύριο, εναι κκλησία Του. «Νύμφη μν ον λας τν πιστν, κκλησία μυστικς συναπτομένη δι πίστεως νυμφίος δ Χριστός» (Εθύμιος Ζιγαβηνός). Κάθε ψυχς νυμφίος εναι Χριστς νυμφώνας που γίνεται νωση νδρς κα γυναικός, εναι τόπος το βαπτίσματος, δηλ. κκλησία. δ δίδονται ο ρραβνες στ νύμφη, φεση τν μαρτιν κα κοινωνία το γίου Πνεύματος. Τ «τελεώτερα» θ δοθον στ μέλλον, ταν θ μυσταγωγήσει Χριστς τος τελείους στ καλύτερα κα ψηλότερα. ς σημειωθε πς νυμφίος εναι μόνον Χριστός, ν λοι σοι διδάσκουν τ λόγο το Θεο εναι νυμφαγωγοί, γράφει γιος Θεοφύλακτος. Πράγματι κανες λλος δν εναι δοτήρας γαθν παρ μόνον Χριστός. λοι ο λλοι εναι μεσίτες κα διάκονοι τν γαθν πο δίνει Κύριος.

π πο μς κάλεσε Κύριος;

Εναι χαρακτηριστικ παρατήρηση το ερο Χρυσοστόμου. Κύριος μς κάλεσε π τ στεν τς μαρτίας. Μέσα π καταστάσεις μαρτωλές, ν ζούσαμε νυποψίαστοι τι πάρχει λλη πνευματικ ζωή. Καθένας π μς χει ν διηγηθε μία τέτοια στορία τς ζως του. Βέβαια πρόσκληση γίνεται διάκριτα σ’ λους δηλ. γαθος κα πονηρούς, λλ ζω μως ατν πο κλήθηκαν στ δεπνο το Κυρίου, δν εναι «νεξέταστος», λλ’ ρευνται πιμελς π’ τν οκοδεσπότη Χριστό. Προσκλήθηκαν λοι. Κάθε νθρωπος π τ φύση του χει κληθε στ γαθό. χει μφυτο τ γαθ μέσα του. μαρτία κανε τν νθρωπο πτωχό, νάπηρο κα τυφλ πνευματικά. Μετ τ Χριστό, σοι πιστέψαμε σ’ Ατόν, γίναμε ερωστοι κα γιες. Μς κάλεσε Κύριος π τ στεν τς μαρτίας κα μς κανε μοτράπεζους κα συγκληρονόμους Του. σοι δν τιμήσαμε τν πρόσκληση το Κυρίου κα σοι παρακαθήσαμε στ δεπνο Του, λλ δν λλάξαμε ζωή, θ εμαστε ναπολόγητοι. Μς δόθηκε πρόσκληση π τ Θε ν συμμετάσχουμε στ δεπνο κι μες, κυριευμένοι π τ πάθη μας κα εδικότερα π τ πάθη τς φιλαργυρίας κα φιληδονίας, τν πορρίψαμε, μ ποτέλεσμα ν στερηθομε τν πραγματικ ζωή.

δελφοί μου,

Δν βιάζει κανέναν Κύριος ν συμμετάσχει στ δεπνο Του. πευθύνεται στν προαίρεσή μας. Ἐὰν μως θελήσουμε ν συμμετάσχουμε σ’ ατό, τότε ρχίζουν κα ο ποχρεώσεις μας. φείλουμε ν ργαστομε μ τς ντολς το Θεο κα ν συμμετέχουμε στ μυστήριο τς ζως, στ ντως δεπνο, πο εναι Θεία Εχαριστία. «Πίετε ξ ατο πάντες» (Ματθ. 26,27), μς επε διος. συμμετοχή μας στ ποτήριο τς ζως εναι παραίτητη, γι ν συμμετάσχουμε κα στ ζω το Θεανθρώπου. Χριστιανς πο δ συμμετέχει στ δεπνο το Κυρίου, εναι πνευματικ νεκρός. ς εχηθομε λοι μας ν νταποκριθομε στ προσκλητήριο το Χριστο πο εναι κα σωτηρία μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου