Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Θαύματα τοῦ Χριστοῦ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου


+ Αντώνιος Μητροπολίτης Σουρόζ
Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh)

Ξαν κα ξαν διαβάζουμε στ Εαγγέλιο γι τν ργ πο προκάλεσε Κύριος ησος Χριστς πραγματοποιώντας μι πράξη λέους, να θαμα τν μέρα το Σαββάτου. Κα δν βοηθάει σ κάτι ν θέσουμε στν αυτό μας τν ρώτηση: Γιατί τ κανε ατ συνεχς, μ τέτοια πιμονή; Θ μποροσε ν εχε γίνει γι ν μφισβητήσει κείνους πο βρίσκονταν γύρω Του; Γι ν τος προκαλέσει; Θ μποροσε ν εναι πλ μι παιδαγωγικ πράξη;

Πιστεύω τι κρύβονται πολ περισσότερα στν πράξη Του. Κύριος δημιούργησε τν κόσμο σ ξι μέρες· τν βδομη μέρα ναπαύτηκε π τν κόπο κα τν μόχθοΤου. λλ τι συνέβη τότε στν κόσμο; βδομη μέρα ταν μέρα πο κόσμος περιλθε στ χέρια το νθρώπου γι ν τν δηγήσει στν λοκλήρωση του κα βδομη μέρα, τ Σάββατο το Κυρίου εναι μέρα το νθρώπου. λόκληρη νθρώπινη στορία καταρέει κείνη τν μέρα. λλ Θες δν φησε τν νθρωπο ν ργασθε μόνος του, καθς λέει Κύριος ησος στ Εαγγέλιο το γίου ωάννη, « πατρ μου ως ρτι ργάζεται, κγ ργάζομαι», δείχνει τν ργασία Του στν Υό Του γι ν τν λοκληρώσει. Κα σ να λλο δάφιο μς διδάσκει, μς λέει τι κρίση Του εναι ληθιν πειδ δν εναι δική Του κρίση· κούει τ λόγια το Πατέρα κα ατ εναι κρίση πο κηρύττει.

Κα τσι, στορία εναι μέρα το νθρώπου, λλ νθρωπος καλεται ν δηγηθε π τ σοφία, π τν γάπη το Θεο. Συμβαίνει ατ πειδ τόσο συχν ναζητομε τος δικούς μας δρόμους, πειδ δν ναρωτιόμαστε ποις εναι δρόμος το Θεο, πς κόσμος χει γίνει τόσο σχημος, τόσο τρομακτικς, κα τραγικός.


πάρχει να βραϊκ ποίημα πο περιγράφει τν δυστυχία ατο το κόσμου που νθρωπος δν φέρει τν χαρ το Θεο· λέει τ ποίημα τι νθρωπος παψε ν πιστεύει στν Θε κα γάπη φησε ατν τν κόσμο. Ο νθρωποι κρεμάστηκαν στ δάση, πνίγηκαν στς λίμνες, στ ποτάμια. Ορανς δν καθρεφτίζεται στς λίμνες, στ δάση· τ πουλ δν τραγουδάει πι τραγούδια το παραδείσου, κα διος Προφήτης γινε στ βάθρο του να πλ γαλμα.

Ατ δν χουμε γίνει; χι γάλματα λλ τόσο μοιοι μ τν γυναίκα το Λτ πο στράφηκε πρς τ πίσω κι γινε στήλη λατος. Παραμείναμε λάτι κα κόμα εμαστε πολιθωμένοι, κίνητοι, δν φέρουμε ες πέρας τ ργο μας. Κα Χριστς μς δείχνει ξαν κα ξαν, καθς ργάζεται μέσα π τ θαύματα Του, τς πράξεις τς γάπης κα τς συμπόνιας τν μέρα το Σαββάτου, ατς πο εναι ληθινς νθρωπος, μόνος νθρωπος πο βρίσκεται σ πλήρη νότητα μ τν Θεό, ποις θ πρεπε ν εναι ρόλος μας: ν ναλάβουμε τν στορία τς νθρωπότητας,σ ποια περίπτωση κι ν βρισκόμαστε, κα ν τν βαστάξουμε στος μους μας μέσα π μι πράξη γάπης κα λέους.

νας Δυτικς συγγραφέας χει πε τι Χριστιανς ενει κενος στν ποον Θες χει ναθέσει τν φροντίδα το κόσμου Του κα τν λλων νθρώπων. κπληρώνουμε τούτη τ βασικ, κεντρικ ντολή, νοιαζόμαστε; σως νοιαζόμαστε δείχνοντας φροντίδα, σως νοιαζόμαστε μ αστηρότητα, λλ πρέπει ν χουμε ννοια. Κα τότε, ατ βδομη μέρα πο Θες ανέθεσε μέσα π μι πράξη λέους κα γάπης ατν τν κόσμο στν φροντίδα μας, μπορε ν γίνει κόμα μέρα το Κυρίου. Κα Πόλη το νθρώπου πο χτίστηκε δίχως Θεό, πο τόσο συχν μοιάζει μ τν Πύργο τς Βαβέλ, σως κόμα ν’ ποκαλυφθε κα ν πλησιάσει τ μεγαλεο κα τν γιότητα τς Πόλης το Θεο που Κύριος ησος Χριστός, ληθινς Θες λλ κα νθρωπος, καλεται ν γίνει πολίτης, ν γίνει καρδιά της, λλ πίσης νας π μς.

Δν εναι αυτ τ κάλεσμα ρκετ σπουδαο; Δν μς μπνέει ρκετ πίστη το Θεο σ’ μς; Πρόκειται ν’ πορρίψουμε τν λπίδα Του, ν’ πορρίψουμε τν γάπη Του γι μς γι τος λλους; πρόκειται ν μάθουμε π τν τρόπο πο Χριστς κπληρώνει τν νθρώπινο προορισμό Του τν μέρα του Κυρίου, δν θ μάθουμε π Ατν κα μαζ μ’ κενον ν κτίζουμε τν κόσμο πο Θες νειρεύτηκε κα πο κόμα γαπ μέσα στς θλίψεις του κα τόσο συχν στν προδοσία μας!

ς μάθουμε ν’ γαπμε νας τν λλον νεργά, ν σηκώνουμε τ φορτίο νας το λλου, ν’ κομε τν ζωνταν Θε ταν μιλάει, ν’ κομε μ λη μας τν νέργεια, ν κοιτάζουμε τν τρόπο τς ζως Του κα ς γίνουμε κείνοι πο θ φέρουν ες πέρας τ θέλημα Του κα θ δηγήσουν τν κόσμο στν τέλεια μορφι πο εναι τ θέλημά Του! μν.


πόδοση στν Νεοελληνική:  www.agiazoni.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου