του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,
για το Amen.gr
Το επεισόδιο που μας αφηγεΐται το σημερινό ανάγνωσμα από το ευαγγέλιο του Μάρκου (9, 17-31) τοποθετείται ευθύς μετά την κάθοδο του Ιησου από το όρος όπου μεταμορφώθηκε μπροστά σε τρεις από τους μαθητές του. Μετά τη δόξα της Μεταμορφώσεως συναντά ο Ιησούς την ανθρώπινη αθλιότητα σ’ όλη της την τραγική εκδήλωση: Ένας πονεμένος πατέρας παρακαλεί τον Ιησού να γιατρέψει το άρρωστο παιδί του, που οι μαθητές του προηγουμένως, οι υπόλοιποι δηλ. εννέα, που δεν ήταν μαζί του στο όρος, στάθηκαν ανίσχυροι να το θεραπεύσουν. Βρίσκει λοιπόν οΙησούς μπροστά του από τη μια μεριά την πονεμένη και πάσχουσα ανθρωπότητα, από την άλλη τους μαθητές του (τους εκπροσώπους του θα λέγαμε σήμερα) που δεν μπορούν να την βοηθήσουν. Και σαν να μη φθάνουν αυτά, βλέπει και τους γραμματείς, τους θεολόγους δηλ. του ιουδαϊσμού να συζητούν με τους μαθητές και να προσπαθούν ίσως να κλονίσουν την πίστη τους στον Χριστό. Όλα αυτά θα κάνουν σε λίγο τον Ιησού να εκστομίσει τη φράση «'Απιστη γενιά! Ως πότε θα είμαι μαζί σας;»
Δεν μένει όμως σ’ αυτό το ξέσπασμα της οργής, δεν κατακρίνει κανένα· προσφέρει τη θεραπεία στον άρρωστο άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά του και ο οποίος «από μικρό παιδί» υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της τρομερής αρρώστιας του. Πριν όμως κάνει το θαύμα, ρωτά τον πατέρα του νέου εάν μπορεί να πιστέψει, γιατί τα πάντα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει. Και ο δυστυχής πατέρας με δάκρυα στα μάτια αφήνει να εκδηλωθεί η πάλη που γίνεται μέσα του λέγοντας: «Πιστεύω, Κύριε! Αλλά βοήθησέ με, γιατί η πίστη μου δεν είναι δυνατή».
Όμολογεΐ την πίστη του στη δύναμη του Μεσσία με τον οποίο συνομιλεί, συγχρόνως όμως αναγνωρίζει και την απιστία που τον συνδέει με όλη την αμαρτωλή γενεά του. Παλεύει μεταξύ πίστεως και απιστίας, μεταξύ της έντονης επιθυμΐας του να παρουσιαστεί όσο γίνεται με περισσότερη πίστη και της ειλικρινούς διαπιστώσεως ότι η πίστη του αυτή είναι ελλιπής.
Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου