Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, στα μέσα της εβδομάδας, περιέγραφε χαμηλόφωνα στο «Βήμα» ένα εφιαλτικό σενάριο. «Γίνονται αύριο-μεθαύριο εκλογές και έρχεται πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ. Σχηματίζει την οποιαδήποτε κυβέρνηση. Το κόμμα δοκιμάζεται και αποτυγχάνει, πράγμα διόλου απίθανο. Ποιο κόμμα νομίζετε ότι έρχεται μετά;» ρώτησε ο επί 14 συναπτά έτη διευθυντής της «Νέας Εστίας» και πρόεδρος του Βιβλικού Ιδρύματος «Αρτος Ζωής». Εννοούσε τη Χρυσή Αυγή. Είχε δε την αταραξία του ανθρώπου που προέβλεψε κάτι δυσοίωνο και επιβεβαιώθηκε. «Ποιος λόγος επέβαλε τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση συνεργασίας, όταν υπήρχε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των δύο πρώτων κομμάτων;».
«Μπορεί να φανταστεί κανείς πιο άδοξο τέλος της Μεταπολίτευσης από αυτή τη συγκυβέρνηση σοσιαλιστών και ακροδεξιών;» έγραφε ο Σταύρος Ζουμπουλάκης το 2011 στην «Ανίερη συγκυβέρνηση» με το σκεπτικό ότι το πολιτικό σύστημα «νομιμοποίησε» τότε την ιδεολογία της Ακροδεξιάς και τον αντισημιτισμό. Το βιβλίο του «Χρυσή Αυγή και Εκκλησία» που μόλις κυκλοφόρησε (επίσης από τις εκδόσεις Πόλις) συμπίπτει με μια παγίωση της κοινοβουλευτικής πλέον Χρυσής Αυγής στην τρίτη θέση των προτιμήσεων (δημοσκοπικών τουλάχιστον) των πολιτών. «Δεν πολυμιλάει, δεν προβαίνει σε εξαλλοσύνες στην παρούσα φάση, βλέπει - αν την ερμηνεύω σωστά - ότι το ρεύμα είναι με το μέρος της και κρατά χαμηλότερους τόνους. Αν όμως δεν σταθεροποιηθεί η κατάσταση, αν δεν απαλυνθεί κάπως η κρίση, αν εξακολουθήσει να βαθαίνει και οδηγηθούμε σε μια συνολική φτωχοποίηση της κοινωνίας με αποτέλεσμα να γίνει η Ελλάδα ένας "κινέζικος" νότος της Ευρώπης, αυτή η άνοδος θα συνεχιστεί» εξήγησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου