Ομιλία Οικουμενικού Πατριάχου

Χαιρετισμός
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
κατά τήν Δεξίωσιν
ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ἁγίας Τριάδος Χάλκης
ἐπί τῇ Μνήμῃ τοῦ Ἀνιδρυτοῦ Αὐτῆς Ἱεροῦ Φωτίου,
Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
(6 Φεβρουαρίου 2013)

Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Ἱερώτατοι ἀδελφοί Πρόεδρε καί μέλη τῆς Ἐφορείας τῆς περιπύστου Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς μετά τοῦ Ἡγουμένου αὐτῆς,
Ἐξοχώτατε κύριε Ὑφυπουργέ,
Πατέρες, Ἀδελφοί καί Τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ἀνελθόντες καί ἐφέτος, τῇ Χάριτι τοῦ Κυρίου, εἰς τόν λόφον τοῦτον τῆς ἐλπίδος, τῆς ζωῆς καί τῆς μαρτυρίας τοῦ θεωρεῖν θαυμαστά καί παράδοξα, ἀκατάληπτα καί ἄφραστα, ἄλλοτε "ἐν γνόφῳ καί θυέλλῃ", ὡς ὁ Θεόπτης Μωϋσῆς, πάντοτε ὅμως ἐν Χάριτι, ὁμολογοῦμεν μετά τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ὅτι "ἀρκεῖ τοίνυν ἡ μνήμη πρός ὠφέλειαν διηνεκῆ. Οὐ γάρ δή ἐκείνοις (τοῖς Ἁγίοις) χρεία προσθήκης εἰς εὐδοκίμησιν, ἀλλ᾿ ἡμῖν τοῖς ἐν τῷ βίῳ ἀναγκαία ἡ μνήμη διά τήν μίμησιν. Ὥσπερ γάρ τῷ πυρί αὐτομάτως ἕπεται τό φωτίζειν [...] οὕτω καί ταῖς ἀγαθαῖς πράξεσιν ἀναγκαίως ἀκολουθεῖ τό ὠφέλιμον" (Εἰς Γόρδιον τόν Μάρτυρα, P.G.31, 492D-493A).

Καί ἡ μνήμη σήμερον εἶναι πρῶτον τοῦ τιμωμένου μεγάλου ἐν Ἁγίοις ἐκ τῶν προκατόχων ἡμῶν Ἱεροῦ Φωτίου, τοῦ φερομένου ὡς ἱδρυτοῦ τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς, καίτοι αὕτη, κατά τήν ἱστορικήν μαρτυρίαν, προϋπῆρχε τούτου· δεύτερον, μιᾶς μεγάλης παραδόσεως καί προσφορᾶς τοῦ σκηνώματος τούτου εἰς τήν ἀσκητικήν καί μάλιστα τήν νηπτικήν Πατερικήν παράδοσιν· καί, τρίτον, τῆς διδασκαλίας τῶν ἱερῶν γραμμάτων καί τῆς καταρτίσεως τοῦ κληρικοῦ ἰδίᾳ δυναμικοῦ τῆς Μητρός Ἐκκλησίας διά τῆς γνησίας "θεολογίας", καθ' ὅτι, κατά τόν ἐν Ἁγίοις ἐκ τῶν προκατόχων ἡμῶν Γρηγόριον τόν Θεολόγον, "Οὕτως οὖν θεολογήσεις,... κἄν μέχρι τρίτου κατά τόν Παῦλον οὐρανοῦ φθάσῃς, καί ἀκούσῃς ἄρρητα ρήματα∙... κἄν γάρ οὐράνιον ἅπαν, κἄν ὑπερουράνιόν τι, καί πολύ τήν φύσιν ὑψηλότερον ἡμῶν ᾖ, καί ἐγγυτέρω Θεοῦ, πλέον ἀπέχει Θεοῦ καί τῆς τελείας καταλήψεως, ἤ ὅσον ἡμῶν ὑπεραίρει τοῦ συνθέτου καί ταπεινοῦ καί κάτω βρίθοντος κράματος" (Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου Λόγος ΚΗ´, Θεολογικός Β´), καί τῆς ἁπλῆς, συνεποῦς καί οὐσιώδους τηρήσεως τοῦ Δόγματος καί τῆς τάξεως τῆς Ὀρθοδοξίας, αἱ ὁποῖαι  δέν ἐδιδάσκοντο ἁπλῶς, ἀλλ᾿ ἐβιοῦντο ἐν τῇ ἐπί 137 ἔτη λειτουργησάσῃ ἐνταῦθα περιπύστῳ τροφῷ καί μητρί καί κιβωτῷ Ἱερᾷ Θεολογικῇ Σχολῇ.

Εἰς τάς τρεῖς ἀξίας-μνήμας ταύτας, ἐπιθυμοῦμεν ἵνα ἐπικεντρώσωμεν τόν λόγον σήμερον.

Διαβάστε τη συνέχεια