Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη
Ἡ 29η Μαΐου εἶναι ἡ
ἐπέτειος τῆς τραγικῆς
ἡμέρας γιά τόν Οἰκουμενικό ῾Ελληνισμό,
τῆς ἁλώσεως τῆς
Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Τούρκους τό 1453. Ἡ
χιλιόχρονη αὐτοκρατορία ἔπεσε
τότε καί παραδόθηκε βορά στά βάρβαρα στίφη τῶν
᾽Οθωμανῶν, πού γέμισαν μέ τά πτώματα τῶν
Χριστιανῶν τά περισσότερα σημεῖα
τῆς μεγάλης Πόλεως. ῾Καί ἡ
γῆ σέ μερικά μέρη δέν φαινόταν ἀπό
τούς πολλούς νεκρούς᾽, μᾶς
λέει ὁ γνωστός ἱστορικός
τῆς ἁλώσεως Γεώργιος Φραντζῆς
στό ῾Χρονικόν᾽
του. Γιά νά συνεχίσει:
῾῏Ηταν φοβερό θέαμα καί ἄκουγες
θρήνους πολλούς, ποικίλους καί ἔβλεπες ἀμέτρητους
ἐξανδραποδισμούς εὐγενῶν,
ἀρχοντισσῶν
καί παρθένων καί μοναχῶν, πού τίς ἔσερναν
ἀλύπητα οἱ
Τοῦρκοι ἀπό
τά ροῦχα καί τά μαλλιά καί τίς κοτσίδες ἔξω
ἀπό τίς ἐκκλησίες,
ἐνῶ
ἔκλαιαν καί ὀδύρονταν...
῎Εβλεπες τό θεῖο
αἷμα καί σῶμα
τοῦ Χριστοῦ
νά χύνεται στή γῆ καί νά πετιέται...᾽.
Τό ἴδιο καί περισσότερο τραγικός στήν
περιγραφή του γιά τήν ἅλωση εἶναι
καί ὁ πρῶτος
μετά ἀπό αὐτήν
Πατριάρχης Κων/λεως Γεννάδιος Σχολάριος. Σέ θρηνητική του ἀναφορά
γιά τήν ἡμέρα ἐκείνη
γράφει:
῾Θυμηθεῖτε
πόσο μεγάλο καί πόσο ἐκλεκτό ὑπῆρξε
τό γένος μας. Γιατί ἦταν σοφό, ἔνδοξο,
γενναῖο, φρόνιμο, ἡρωϊκό.
Ὑπέταξε ὁλόκληρη
τήν οἰκουμένη σ᾽ἕνα
βασίλειο καί μέ τόν ἐνάρετο μάλιστα ζῆλο
του ἀπορρόφησε ὁλόκληρη
γενικά τήν ἀρετή, ὅπως
ἀκριβῶς
τό σφουγγάρι τά νερά. ᾽Αλλά τώρα, ἀλλοίμονο
γιά τά κακά! Χάθηκε τό πᾶν, ἀφοῦ
ἔπεσε στά χέρια τῶν
ἐχθρῶν
ἡ Κωνσταντινούπολη, πού ἡ
ἀνάμνησή της καί μόνο μπορεῖ
νά μᾶς κάνει νά ξεσπάσουμε σέ κραυγές πόνου
καί γοερά κλάματα καί νά ψυχορραγήσουμε. Πράγματι, ὅταν
κυριεύτηκε ἡ Πόλη, βεβηλώθηκαν
τά θυσιαστήρια, καταπατήθηκαν τά ἱερά σκεύη καί ἀντικείμενα,
χύθηκε πολύ αἷμα, ἀτιμάσθηκαν
μοναχές, βιάσθηκαν παρθένες, ἀποκεφαλίστηκαν
βρέφη, φονεύτηκαν μέ τά μαχαίρια τῶν ἀσεβῶν
ἄρχοντες, ἱερεῖς,
ἄντρες, γυναῖκες,
ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας.
᾽Αλλοίμονο σ᾽
ἐμένα τόν ταλαίπωρο καί ἄθλιο!
Ποιός εἶναι ἱκανός
νά ἐξιστορήσει κατά τρόπο δραματικό τό
μεγάλο αὐτό πάθημα καί νά ἀναγγείλει
στούς μεταγενέστερους τή συμφορά; ᾽Αλλοίμονο! Ποῦ
εἶναι ἡ
βασιλική πομπή καί παράταξη; Ποῦ εἶναι
ἡ στρατιωτική παράταξη τῶν
ἀνακτόρων; Ποῦ
εἶναι τό τόσο μεγάλο πλῆθος
τῶν ἀρχόντων;
Ποῦ εἶναι
τά διδακτήρια τῆς σοφίας; ᾽Αλλοίμονο
σ᾽ ἐμένα
τόν δυστυχισμένο! Ποῦ εἶναι
ἡ πατριαρχική διοίκηση; Ποῦ
εἶναι ἡ
ὀμορφιά τῆς
᾽Εκκλησίας τοῦ
Χριστοῦ; Ποῦ
εἶναι ὁ
τόσο πολυπληθής καί τόσο ἐκλεκτός χορός τῆς
ἀρχιερατικῆς
καί μοναχικῆς τάξεως; Ὁ
Μωάμεθ ἐξαφάνισε τά πάντα. Καί τά κακά δέν ὑπάρχουν
μόνο στή Βασιλεύουσα, ἀλλά καί στίς
μικρότερες πόλεις. Καί σ᾽ αὐτές
μάλιστα περισσότερα καί πάρα πολύ φοβερά᾽.
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου