Έχει χρόνια να ονειρευτεί

παπά-Λίβυος (π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος)

«Να αγωνίζεσθε με απαλότητα και απλότητα

 χωρίς σφίξιμο και άγχος.» Αγ. Πορφύριος

Το ξέρω ότι πολλές φορές αισθάνθηκες μια προδοσία. Όχι από τον άντρα σου ή την γυναίκα σου, ούτε από το καλύτερο σου φίλο, αλλά από κάποιον που σε πλήγωσε πιο βαθιά και δυνατά, από τον ίδιο σου τον εαυτό.

Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθεις ότι ο πιο πνιγερός άνθρωπος που συνάντησες ποτέ στην ζωή σου ήταν ο εαυτό σου.

Κι όμως, πρέπει να κατανοήσεις, όσο πιο ουσιαστικά και αληθινά μπορείς, ότι εάν πρέπει να ξεκινήσεις το πνευματικό σου ταξίδι παρέα με τον Χριστό, το πρώτο πρόσωπο, τον άμεσα πλησίον που  καλείσαι να αγαπήσεις, να συγχωρήσεις και να αποδεχτείς είναι αυτός o μη αξιαγάπητος εαυτός σου. Αυτό το θηρίο που ζει μέσα σου και σε τρομάζει, όταν εσύ θέλεις να ησυχάσεις. Που σε φοβίζει όταν εσύ θέλεις ειρηνεύσεις, που ουρλιάζει μέσα στην νύχτα των παθών σου, σε στιγμές που εσύ ζητάς να σιωπήσεις όλους του θορύβους της ύπαρξης σου.

Αυτό το θηρίο, είναι δικό σου. Όσο κι αν σε ενοχλεί, είναι δικό σου. Αυτό το άσχημο πρόσωπο είναι δικό σου, είναι και αυτό εσύ, όχι μόνο αυτό, μα κι αυτό.

Δεν είσαι μόνος φως είσαι και σκιές, δεν είσαι μόνο σκιές αλλά και φως. Όλο αυτό καλείσαι να το δουλέψεις παρέα με τον Χριστό, όχι όμως απωθώντας το, ούτε κρύβοντας το, αλλά αγαπώντας ως κομμάτι δικό σου, που ζητά και κραυγάζει την θεραπεία. Ένα άσχημο παιδί που ζητά να το αγαπήσεις. Ειρήνευσε το με την προσευχή και την παρουσία του Χριστού που αποδέχεται και αγαπά τον μη αξιαγάπητο. Σκέπασε το με την ακατάκριτη αγάπη Του και βάλτο για ύπνο. Έχει χρόνια να αγαπηθεί, έχει χρόνια να ονειρευτεί..

Πηγή εδώ