Η ευχή του οσίου Εφραίμα του Σύρου (Ζ΄)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη

῾Η ταπεινοφροσύνη

Τό δεύτερο χάρισμα πού αἰτεῖ ὁ χριστιανός κατά τήν εὐχή αὐτή εἶναι ἡ ἀρετή τῆς ταπεινοφροσύνης. Σωφροσύνη καί ταπεινοφροσύνη καταρχάς πρέπει ὑπογραμμίσουμε ὅτι εἶναι ἀρετές ἀλληλένδετες. Δέν νοεῖται ἡ σωφροσύνη χωρίς τήν ταπεινοφροσύνη, ὅπως ἄλλωστε δέν νοεῖται καμμία ἀρετή χωρίς αὐτήν (τήν ταπεινοφροσύνη). Καί τοῦτο γιατί ἡ ταπεινοφροσύνη θεωρεῖται ἡ βάση καί τό θεμέλιο ὅλων τῶν ἀρετῶν. ῾Τῶν μακαρισμῶν ἐντεῦθεν ἤρξατο ὁ Χριστός – σημειώνει ὁ μέγας Πατήρ Χρυσόστομος. ῞Ωσπερ...θεμέλιον...μεγίστης οἰκοδομῆς καταβάλλεσθαι μέλλων οὕτω τήν ταπεινοφροσύνην πρώτην ἔθηκεν. Οὔ γάρ ἐστιν ταύτης σωθῆναι χωρίς᾽. Καί ὁ ἅγιος ᾽Ιωάννης τῆς Κλίμακος γράφει: ῾Μή παρούσης ταπεινοφροσύνης πάντα ἡμῶν ἕωλα᾽. Γι᾽ αὐτό καί ῾πρό παντός χρῄζομεν τῆς ταπεινοφροσύνης᾽.

Τί εἶναι ἐκεῖνο πού δίνει τέτοια ὑψηλή θέση στήν ταπεινοφροσύνη, ἔτσι πού χωρίς αὐτήν ὅλα νά εἶναι ἀκάθαρτα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; (Χρυσόστομος). ᾽Ασφαλῶς τό γεγονός ὅτι αὐτή ἀποτελεῖ ῾τήν στολήν τῆς θεότητος᾽ κατά τόν ἀββά ᾽Ισαάκ τόν Σύρο, πού σημαίνει ὅτι ὁ ταπεινόφρων γίνεται θεοειδής, ἀφοῦ ῾μιμεῖται᾽ τόν ἴδιο τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, ὁ ῾Οποῖος ῾ἐταπείνωσεν ἑαυτόν᾽ προκειμένου νά σώσει τόν κόσμο. ῎Αλλωστε ἡ ὑπερηφάνεια ὡς ἀντίθετη τῆς ταπεινοφροσύνης κατάσταση ἀποτελεῖ τήν νόσο τοῦ διαβόλου, γι᾽ αὐτό καί ῾ὁ Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσι χάριν᾽.

῾Ως θεία ἀρετή ὅμως ἡ ταπεινοφροσύνη δέν εἶναι εὔκολο νά προσδιορισθεῖ στήν οὐσία της. ᾽Εκεῖνος πού ῾φαντάζεται ὅτι θά δώσει νά καταλάβουν αὐτά τά πράγματα μέ τήν ἐξήγησή του ὅσοι δέν τά ἔχουν γευθῆ προσωπικῶς, αὐτός ὁμοιάζει μέ ἐκεῖνον πού θέλει νά ἐξηγήσει μέ λόγια καί παραδείγματα πόσο γλυκό εἶναι τό μέλι σέ ἐκείνους πού ποτέ δέν τό ἐγεύθηκαν᾽ (ἅγ. ᾽Ιωάννης τῆς Κλίμακος). Μοιάζει ἡ ταπεινοφροσύνη μέ ἕναν θησαυρό πού ἔχει ῾ἀπ᾽ ἔξω μόνο μία ἐπιγραφή, ἡ ὁποία εἶναι ἀκατανόητη καί παρέχει πολλή καί ἀτέλειωτη ἐρευνητική προσπάθεια σέ ὅσους ζητοῦν νά τήν ἐξηγήσουν μέ λόγια. Καί ἡ ἐπιγραφή αὐτή ἔχει ὡς ἑξῆς: ῾Η ΑΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ’  (ἅγ. ᾽Ιωάννης Κλίμακος).

Διαβάστε τη συνέχεια στο "Ακολουθείν"