Πατριαρχικός Ναός, 7 Απριλίου 2013
Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Σεβασμία τῶν Ἱεραρχῶν χορεία,
Λαέ τοῦ Θεοῦ,
Καί πάλιν ἐφέτος ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησία, σύν Θεῷ Ἁγίῳ, ἑορτάζει τήν Κυριακήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἐν τῷ μέσῳ τῆς Ἁγίας καί Μ. Τεσσαρακοστῆς, διά νά λάβουν τά μέλη αὐτῆς τήν εὐλογίαν καί τήν χάριν τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
Καί πάλιν ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησία ἐλιτάνευσε τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου της, μέ τήν βεβαιότητα καί ἀκράδαντον πίστιν ὅτι ὁ Σταυρός ὁδηγεῖ εἰς τήν Ἀνάστασιν καί ὅτι ἡ εὐλογία τοῦ Σταυροῦ εἶναι νίκη κατά τοῦ θανάτου, διότι τό τέλος τοῦ Σταυροῦ εἶναι ἡ Ἀνάστασις, τό πλήρωμα καί τό ἔσχατον νόημα τῆς Θείας Οἰκονομίας. Δι’αὐτόν, λοιπόν, τόν λόγον ἡ Ἐκκλησία, σήμερον, ἐπικαλεῖται τήν χάριν τοῦ Σταυροῦ.
Ὁλόκληρος ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐπικλητική. Ἐπικαλούμεθα τήν χάριν τῶν Ἁγίων, τήν εὐλογίαν τοῦ Ἐπισκόπου καί πρωτίστως ἐπικαλούμεθα τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖον συγκροτεῖ ὁλόκληρον τήν ζωήν καί τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι θεσμός ὁ ὁποῖος ἀντλεῑ τήν ὕπαρξίν της ἐκ τῆς ἐπικλήσεως καί διά τῆς ἐπικλήσεως. Δέν εἶναι ἐν αὐστηρῇ ἐννοίᾳ θεσμός στατικοῦ χαρακτῆρος, οὔτε ἴδρυμα ἐν κοσμικῇ καί κοινωνιολογικῇ ἐννοίᾳ. Ὁ θεσμικός χαρακτήρ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κατ’οὐσίαν ἡ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐπικλητική εἴσοδος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἰς τόν μεταπτωτικόν κόσμον. Δυνάμεθα νά κατανοήσωμεν τό γεγονός τῆς Ἐκκλησίας, ἄνευ τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί τῆς Παναγίας καί ζωοποιοῦ Τριάδος; Οὐχί βεβαίως. Διότι ἡ λειτουργική ζωή, ἡ ὁποία συνιστᾷ τό εἶναι τῆς Ἐκκλησίας ἐρείδεται ἐπί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Διαβάστε τη συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου