Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη
Η ῾θεοστεφής φάλαγξ᾽ των αγίων σαράντα πέντε μαρτύρων μπορεί να παραβληθεί μόνο με αντίστοιχες πολυπληθείς ομάδες μαρτύρων, σαν τους αγίους σαράντα που μαρτύρησαν στη λίμνη της Σεβαστείας, ή σαν τους αγίους τρεις παίδας τους εν καμίνω της Παλαιάς Διαθήκης, λόγω της τόλμης τους και της εν χάριτι υμνολογίας τους προς τον Θεό, την ώρα που καίονταν και αυτοί σε κάμινο πυρός. ῾Στην κάμινο, Χριστέ, οι αθλοφόροι υμνολογούσαν: Ευλογητός ο Θεός, ο των Πατέρων μας᾽(῾Εν τη καμίνω, Χριστέ, οι αθλοφόροι, εμελώδουν: Ευλογητός ο Θεός, ο των Πατέρων ημών᾽) (ωδή ζ´). Εκείνο που τους οδήγησε στο μαρτύριο ήταν, κατά τον υμνογράφο Ιωάννη τον μοναχό, ο πόθος τους για την αληθινή και αιώνια ζωή λόγω της βαθιάς αγάπης τους προς τον Θεό, γεγονός που τους έκανε να είναι και μεταξύ τους τόσο μονοιασμένοι, ώστε ούτε και ο θάνατος να μπορεί να τους χωρίσει. Με τα ίδια τα λόγια του αγίου υμνογράφου: ῾Αήττητοι μάρτυρες, ποθήσατε την αληθινή ζωή που παραμένει αιώνια᾽ (῾Αήττητοι μάρτυρες, ζωήν αληθή ποθήσαντες και εις αεί διαμένουσαν᾽) (στιχηρό εσπερινού). ῾Κρατιόταν από την αγάπη του Θεού και έτσι νίκησε ο χορός των αθλοφόρων τον αντίθεο εχθρό᾽(῾Φιλοθέου αγάπης κεκρατημένος τοις θεσμοίς, τον αντίθεον εχθρόν των αθλοφόρων ο χορός ετροπώσατο᾽) (ωδή δ´). ῾Συνδεδεμένοι πιστά με την ομόνοια της ψυχής, προχωρήσατε κατά της πλάνης᾽ (῾Ομονοία ψυχής συνδεδεμένοι πιστώς, κατά της πλάνης εχωρήσατε᾽) (ωδή α´).
“Αυτοί, κατά τους χρόνους του βασιλιά Λικινίου και του ηγεμόνα Λυσία, ομολόγησαν τον Χριστό. Πρώτοι δε από αυτούς ήσαν αυτοί που ήσαν πρώτοι και στην πόλη, ο Λεόντιος, ο Μαυρίκιος, ο Δανιήλ και ο Αντώνιος. Αφού εξετάστηκαν με διάφορα βασανιστήρια, ύστερα τους έριξαν σε κάμινο πυρός και, τέλος, βρήκαν το τέλος του δρόμου της άθλησης”.
Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου