Μνήμη Γέροντος Σωφρονίου

Σαν σήμερα, 11 Ιουλίου του 1993, εκοιμήθη ο μακαριστός Γέροντας Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος, ιδρυτής της Ιερά Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής του Τιμίου Προδρόμου στο Essex της Αγγλίας. Τελέστηκε σήμερα στην Ιερά Μονή η Θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο του  Γέροντος, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου.

Ας έχουμε την ευχή του Οσίου Γέροντος.

Μέσα από το πλήθος των θεόπνευστων συγγραμμάτων του παραθέτουμε μερικά λόγια του:

Αν δεν αποκτήσουμε το πνεύμα της διακονίας του πλησίον, η ζωή μας θα είναι ανώφελη. Αν θέλουμε να αναγεννήσουμε τη φύση μας, να γίνουμε "καθ' ομοίωσιν" Θεού, ο πόθος να διακονήσουμε τον πλησίον πρέπει να κυριαρχεί στη ζωή μας.

 --------

Για να μην χάσετε την ευλογία που σας έδωσε ο Θεός, αγωνισθείτε ν' αφομοιώνετε κάθε σκέψη που σας εμπνέει και να διώχνετε κάθε λογισμό που σας φονεύει.

 --------

Πιστεύουμε ότι ο Θεός ήρθε στη γη, μας αποκάλυψε το μυστήριο της αμαρτίας και μας έδωσε τη χάρη της εξομολογήσεως· γι’ αυτό ας προσευχηθούμε: Κύριε, Ιησού-Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλόν, με την ελπίδα της συγγνώμης και συμφιλίωσης δια του ονόματός Του.

Μέχρι το τέλος της ζωής μας ας μην εγκαταλείψουμε τις λέξεις «ελέησον με τον αμαρτωλόν». Η πλήρης νίκη πάνω στην αμαρτία δεν είναι δυνατή, παρά μόνο αν ο Θεός έρθει και κατοικήσει μέσα μας· αυτό είναι καθαρά η θέωση μας, χάρη στην οποία θα μπορούμε να τον θαυμάσουμε "ως αυτός εστί".

 --------

Απ’ όλα τα πλησιάσματα προς το Θεό το καλύτερο είναι η προσευχή, που σε τελευταία ανάλυση είναι το μόνο μέσον. Στην πράξη της προσευχής η ανθρώπινη διάνοια βρίσκει την ευγενέστερη έκφρασή της. Η πνευματική κατάσταση του επιστήμονα που ερευνά, του καλλιτέχνη που δημιουργεί έργα τέχνης, του διανοητή που φιλοσοφεί, ακόμα και του επαγγελματία θεολόγου που προβάλλει τις θεωρίες του, όλ’ αυτά δεν μπορούν να συγκριθούν [//76] με τα πνευματικά βιώματα ενός ανθρώπου της προσευχής που έρχεται πρόσωπο με Πρόσωπο με τον ζωντανό Θεό. Κάθε άνθρωπος και κάθε είδους πνευματική δραστηριότητα παρουσιάζει λιγότερη δύναμη από την προσευχή. Μπορούμε να εργαστούμε δέκα ή δώδεκα ώρες συνέχεια, αλλά λίγες στιγμές προσευχής είναι εξαντλητικές.

 Η προσευχή γεμίζει τα πάντα. Είναι δυνατό όσοι από μας έχουν φυσική έλλειψη χαρίσματος ν’ αποκτήσουν με την προσευχή υπερφυσικά χαρίσματα. Όπου παρατηρούμε μια φυσική έλλειψη γνώσεως, πρέπει να θυμόμαστε καλά ότι η προσευχή, ανεξάρτητα από την φυσική ικανότητα του ανθρώπου, μπορεί να φέρει έναν υψηλότερο τύπο γνώσεως. Είναι η περιοχή της ακτινοβολούσας συναισθήσεως, του ισχυρού επιχειρήματος, όπου η προσευχή είναι η είσοδος στην ταχεία θεωρία της θείας αλήθειας.