Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΑΡΧΙΛΗΣΤΗΣ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη

῾᾽Αββᾶ, ἐσύ ἔχεις δεῖ θαύματα στήν ζωή σου;᾽

῾Ο ἀββᾶς Φοιβάμων δέν βιάστηκε νά ἀπαντήσει. Κοίταξε μέ ἀγαθότητα τόν καλόγερο πού ᾽χε ἔρθει νά τόν ἐπισκεφτεῖ μαζί μέ τόν ὑποτακτικό του, καί θαύμασε γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἀληθινή δίψα τῆς μαθητείας τους. Τά ἐρωτήματα πού τοῦ ἔθεταν ἀπό τήν ἀρχή τοῦ ἐρχομοῦ τους ἦταν καίρια καί οὐσιαστικά. Φαίνονταν ἄνθρωποι πού πράγματι ἐνδιαφέρονταν γιά τήν πνευματική ζωή, ἐνῶ ὁ ὑποτακτικός κρατοῦσε κάτι φυλλάδες στά χέρια του κι ὅλο κάτι σημείωνε ἀπό αὐτά πού τούς ἔλεγε. 
Τούς εἶχε ρωτήσει πῶς βρέθηκαν στό ἐρημικό ἀσκηταριό του στήν περιοχή ᾽Αντινώ τῆς Κάτω Θηβαΐδας, νοτιοανατολικά τῆς ᾽Αλεξάνδρειας, καί τοῦ εἶχαν ἐξηγήσει ὅτι μέ φώτιση Θεοῦ ἀνέλαβαν νά περιδαβοῦν τά πιό γνωστά ἀσκητικά κέντρα τῆς Αἰγύπτου καί τῆς Συρίας καί νά συλλέξουν σάν τίς μέλισσες ὅ,τι καλύτερο μποροῦσαν ἀπό τήν κατά Χριστό βιοτή τῶν ἀσκητῶν, ὥστε καταγράφοντάς το νά βοηθήσουν πέρα ἀπό τόν ἑαυτό τους καί ἄλλους πιστούς ἀδελφούς. 

῾Ο Φοιβάμων ἐπαίνεσε καταρχάς τήν ἀποστολή τους, ἀλλά ὁ ἴδιος σάν νά δυσκολεύτηκε. ῾Δέν ἔχω κάτι νά σᾶς πῶ ἐγώ, ἀδελφοί᾽ τούς εἶπε. ῾᾽Εγώ ἄνθρωπος ἁμαρτωλός εἶμαι καί παρακαλῶ διαρκῶς τόν Θεό νά συγχωρήσει τίς πολλές ἁμαρτίες μου᾽. 

Κάμφθηκε ἀπό τήν ταπεινή καί γεμάτη σεβασμό ἐπιμονή τους. ῾Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω ἀπό τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί κυρίως πῶς αὐτή μπορεῖ νά γίνει πράξη ζωῆς. Καί νά, πού ἡ ἐρώτηση ἔφτασε στό σημεῖο τοῦ θαύματος στήν ζωή τῶν πιστῶν. 

῾᾽Αδελφέ ᾽Ιωάννη, ὅλη ἡ ζωή μας εἶναι ἕνα θαῦμα᾽, ἄρχισε τήν ἀπάντησή του ὁ ἀββᾶς. ῾῾Η ἴδια ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα ἀδιάκοπο θαῦμα. Κάθε μέρα πού ὁ Θεός ξημερώνει δέν εἶναι μιά ἐκ νέου ἐπιβεβαίωση ὅτι ᾽Εκεῖνος θέλει ἡ δημιουργία Του νά συνεχίσει νά ὑπάρχει; ῾Ο ψαλμωδός δέν διαλαλεῖ τήν ἀλήθεια αὐτή, ὅταν γράφει ῾οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα;᾽ Γιά ἐκεῖνον πού ἔχει λίγη πίστη Χριστοῦ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ εἶναι μιά ἁπτή πραγματικότητα, τήν ὁποία ψηλαφᾶ σέ κάθε λεπτομέρεια τῆς ζωῆς᾽. Εἶπε ὁ Γέροντας καί τά μάτια του γέμισαν δάκρυα. ῾Δόξα Σοι, ὁ Θεός᾽ ψιθύρισαν τά χείλη του. 

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου