Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Κυριακή Β΄ Ματθαίου: Αποστολικό Ανάγνωσμα



Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δορμπαράκη

ἐλθούσης δέ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπό παιδαγωγόν ἐσμεν᾽ (Γαλ. 3, 25)

α. Στό σπουδαῖο ἀπό πλευρᾶς θεολογικῆς ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς συγκεκριμένης Κυριακῆς, (λόγω ἀκριβῶς τῆς μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς), ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὁ ἀπόστολος προβαίνει γιά μία ἀκόμη φορά στήν  μεγαλειώδη ἔκθεση τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, τοῦ σχεδίου Του δηλαδή γιά τήν σωτηρία τοῦ πεσμένου στήν ἁμαρτία κόσμου, δίνοντάς μας τήν ἑρμηνευτική ματιά τῆς ἱστορίας ὡς ἱερῆς ἱστορίας. ῾Ο Θεός μετά τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου στήν ἁμαρτία πού συμπαρέσυρε καί ὅλην τήν Δημιουργία ξεκινᾶ τήν διαδικασία ἀποκαταστάσεως αὐτοῦ, ἀρχῆς γενομένης μέ τήν πρώτη φάση τῆς ἀποκαλύψεώς Του, τήν ἐποχή τῆς παιδαγωγίας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Κι ὅταν ᾽Εκεῖνος ἔκρινε ὅτι ἦλθε ἡ κατάλληλη ἐποχή, κατά τήν ὁποία τελείωσε ἡ παιδαγωγία,  ἔρχεται ὁ ῎Ιδιος στό πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ Του, ξεκινώντας τήν δεύτερη φάση τῆς πλήρους ἀποκαταστάσεως, ἡ ὁποία ἐκβάλλει στήν ἐποχή τῆς ᾽Εκκλησίας μετά τήν ἁγία Πεντηκοστή. ῾Η ἐποχή τῆς προετοιμασίας καί ἡ ἐποχή τῆς ἐκπλήρωσης. ῾Η παιδαγωγία καί ἡ ἀληθινή πίστη. ῞Ωστε ῾ἐλθούσης τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπό παιδαγωγόν ἐσμεν᾽ (Τώρα πού ἦλθε ὁ Χριστός δέν εἴμαστε πιά ὑπόδουλοι στόν νόμο).

β. 1. ῾Η Παλαιά Διαθήκη λοιπόν δέν εἶναι τό τέλος. Εἶναι ἡ ἀρχή. ῾Ο πλήρως ἀποδιοργανωμένος ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπος τίθεται ὑπό φρούρηση καί ἐπιτήρηση: τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου καί τῶν Προφητῶν, προκειμένου νά προσανατολισθεῖ στήν ἀληθινή του προοπτική, τήν σχέση του μέ τόν Θεό ἐν Χριστῷ. ῾Ο Θεός δίνει εὐκαιρία στόν ἄνθρωπο νά στραφεῖ εἰς ἑαυτόν, νά δεῖ τό ἀδιέξοδο στό ὁποῖο εἶχε φτάσει, νά ζητήσει νά ἀναπνεύσει τόν ἀέρα τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας, νά κραυγάσει κάτω ἀπό τό βάρος τῆς φυλακῆς: ῾῎Ελα, Κύριε, Σωτήρα᾽. Κι αὐτό σημαίνει ὅτι ἀφενός ὁ Νόμος καί οἱ Προφῆτες δέν λειτουργοῦσαν ὡς τιμωρία, ἀλλ᾽ ὡς ἀκριβῶς παιδαγωγία, συνεπῶς εἶχαν θεραπευτικό γιά τόν ἄνθρωπο ρόλο, ἀφετέρου αὐτή ἡ Παλαιά Διαθήκη δέν μποροῦσε καί δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ παρά μόνον σέ ἀναφορά πρός τόν Κύριο ᾽Ιησοῦ Χριστό. Αὐτός ἦταν καί εἶναι τό ῾κλειδί᾽  τῆς κατανοήσεως τοῦ παιδαγωγικοῦ χαρακτήρα τῆς πρώτης Διαθήκης, συνεπῶς ἡ χριστολογική ἑρμηνεία αὐτῆς θεωρεῖται γεγονός αὐτονόητο: ἡ Παλαιά Διαθήκη συνιστᾶ προφητεία γιά τόν Χριστό καί τόν ἐρχομό Του, σύμφωνα καί μέ τά ἀψευδῆ λόγια Του: ῾῞Ο,τι εἶπαν ὁ Μωϋσῆς καί οἱ Προφῆτες γιά ᾽Εμένα τό εἶπαν᾽.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου