του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,
για το AMEN.GR
Κεντρικός στόχος της ευαγγελικής περικοπής που διαβάζεται την Ε' Κυριακή Ματθαίου είναι η ανάδειξη της μεσσιανικής δυνάμεως του Ιησού. Με τη δράση του Ιησού μέσα στον κόσμο, με τη σταύρωση και την ανάστασή του και εν συνεχεία με την ίδρυση της Εκκλησίας καταργείται το καταστροφικό έργο των δαιμόνων, ελευθερώνεται ο άνθρωπος από τήν κυριαρχία τους και αρχίζει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα.
Δείγματα της νέας αυτής εποχής είναι και οι θεραπείες δαιμονιζομένων, ανθρώπων δηλ. που έπασχαν από κάποιο ψυχικό νόσημα οφειλόμενο στην επήρεια δαίμονος. Περιγράφοντας τους δυο ασθενείς της διηγήσεώς μας με σύγχρονους όρους και βοηθούμενοι από τις παράλληλες διηγήσεις του ίδιου γεγονότος από τους άλλους ευαγγελιστές —οι οποίοι ομιλούν περί θεραπείας ενός δαιμονιζομένου (Μάρκ. 5, 1-20 και Λουκ. 3, 26-39)— μπορούμε να επισημάνουμε τα εξής χαρακτηριστικά τους: α) Ήταν κοινωνικά απροσάρμοστοι, εφόσον έμεναν στα μνήματα, θεωρούμενοι ως επικίνδυνοι («χαλεποί λίαν», β) Κατέχονταν από τη μανία της επιθετικότητος — «ώστε μη ισχύειν τινά παρελθεΐν δια της οδού εκείνης», γ) Είχαν εσωτερική διάσπαση της προσωπικότητος — «λεγεών όνομά μοι, ότι πολλοί έσμεν». Και δ) κυριαρχούνταν από την τάση της αυτοκαταστροφής — «κατακόπτων εαυτόν λίθοις».
Είναι πράγματι άθλια η εικόνα του ανθρώπου του υποταγμένου στη δύναμη του σατανά. Γιατί η παρουσία αυτού σημαίνει την απώλεια και την καταστροφή των πάντων, από του ανθρωπίνου προσώπου μέχρι των ζώων, στα οποία μόλις μπήκαν οι δαίμονες, κατά τη διήγησή μας, σκόρπισαν τον όλεθρο, για να φανεί έτσι άλλη μια φορά πως ο σατανάς σκορπά την καταστροφή απ’ όπου περάσει.
Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου