του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.,
για το AMEN.GR
Τα λόγια του Χριστού στην περικοπή Ιωάν. 3, 13-17 αποτελούν μέρος της συζητήσεώς του με τον Νικόδημο, τον Ιουδαίο άρχοντα που ήλθε μια νύκτα κρυφά από τους ομοθρήσκους του να καταθέσει την προσωπική ομολογία του προς τον σταλμένο από τον Θεό διδάσκαλο που επιτελεί θαυμαστά έργα και σημεία, τα οποία μάρτυρούν ότι ο Θεός ενεργεί δι’ αυτού. Ο Χριστός δέχεται την κρυφή ομολογία του Νικοδήμου, βρίσκει ειλικρινείς τις προθέσεις του και του αποκαλύπτει μερικές βασικές πτυχές της διδασκαλίας του που είναι συγχρόνως και υπόμνημα στο όλο έργο του και στο σκοπό της Ενανθρωπήσεώς του.
Αφού του ομιλεί στην αρχή για την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου ως προϋπόθεση κατανοήσεως και βιώσεως της βασιλείας του Θεού φθάνει στο κέντρο της διδασκαλίας αλλά και της αποστολής του: Στην ύψωσή του στον σταυρό που αποτελεί αποκάλυψη της αγάπης του Θεού για τον κόσμο. Και επειδή ο συνομιλητής του είναι Ιουδαίος, του δίνει έναν τύπο, μια προεικόνιση του κοσμοσωτηρίου αυτού γεγονότος από την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης: «Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου, ώστε όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να μη χαθεί αλλά να ζήσει αιώνια». Αναφέρεται δηλ. στο γεγονός εκείνο της ισραηλιτικής ιστορίας κατά το οποίο δηλητηριώδη φίδια εμφανίσθηκαν στο στρατόπεδο των Ισραηλιτών στην έρημο και σκόρπισαν τον θάνατο στον λαό που γόγγυζε κατά του Θεού. Αλλά ο ελευθερωτής και σωτήρας Θεός δεν άφησε τον λαό του να χαθεί. Έδωσε εντολή στον Μωυσή να υψώσει ένα χάλκινο φίδι μέσα στο στρατόπεδο πάνω σ’ ένα κοντάρι, ώστε να το βλέπουν οι προσβαλλόμενοι από φίδια και να διαφεύγουν τον θάνατο (Αριθμ. 21, 4-9). Σ’ αυτό βλέπει ο ίδιος ο Χριστός, που ερμηνεύει αυθεντικά την Π. Διαθήκη, μια προτύπωση του σταυρού του.
Διαβάστε τη συνέχεια στο AMEN.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου