Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Anthony Bloom: Κυριακή της Συγνώμης


+ Anthony Bloom
Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

25/2/2001
O βδομάδες πο προηγήθηκαν τς Κυριακς τς Συγγνώμης εναι βδομάδες που μέσα π στορίες παραβολς, μφανιζόμαστε μ τ βασικ μαρτήματα μας, τν ατία τς πτώσης μας.

Τούτη τν περίοδο θ πρεπε ν εχαμε ξετάσει σ βάθος τν αυτό μας· ν σταθομε νώπιον το Θεο, λλοτε μ φρίκη γι ,τι δεχτήκαμε ν γίνουμε, λλοτε μ πόνο γι ,τι χει γίνει ς πακόλουθο τς ζως μας.

Κα τώρα φθάσαμε στ σημεο πο καλεται Τεσσαρακοστή( Lent). Lent εναι μι παλι γγλικ λέξη πο χει τς ρίζες της στν Γερμανικ γλώσσα κα σημαίνει νοιξη, τ ξύπνημα τς ζως. Δν εναι πι περίοδος πο μς παραχωρήθηκε γι μετάνοια. Εναι καιρς πο φόσον χουμε μετανοήσει, θ μπορομε μαζ ν κινηθομε πρς να μονοπάτι πο θ μς δηγήσει, μέσα π τ παραδείγματα τν γίων, πρτα στν Γολγοθ μ τν Χριστ κα κε ν δομε ποις εναι ο συνέπειες τς μαρτωλότητας μας· πειδ, καθς διαβάζουμε στν βίο νς γίου, στν πάντηση νς ερέα πο παρακαλοσε τν Χριστ ν τιμωρήσει τος μαρτωλος, Κύριος το παρουσιάστηκε κα επε· «Ποτ ν μν τ ζητς ατ. κόμα κι ν πρχε μόνο νας μαρτωλς στν κόσμο, θ γινόμουν ξαν νθρωπος, κα θ πέθαινα πάλι στ σταυρ γι ν σωθε κενος.»

ταν θ σταθομε μαζ δίπλα στ Σταυρό, τ βράδυ τς Μ. Πέμπτης, δίπλα στν τάφο το Χριστο τν Μ. Παρασκευή, πρέπει ν ντιληφθομε τι ατ συνέβη γι τν καθένα μας, - χι γι τ σύνολο τς νθρωπότητας, λλ γι τν καθένα μας. Χριστς πέθανε γι μς κα πρέπει κείνη τ στιγμ ν παρουσιαστομε τσι πο ν Το δείξουμε τι δν πέθανε μάταια πάνω στν σταυρό. Κα τότε ν κινηθομε πρς τν νάσταση μ γαλλίαση, μ’εγνωμοσύνη, λλ πίσης νανεωμένοι, ν’ ποκτήσουμε νέα παρξη - χι τέλεια, πειδ χουμε καιρ μπροστ μας ν’ κολουθομε τ διο μονοπάτι, βμα-βμα, ξαν κα ξανά, μέχρι ν ριμάσουμε κα ν μπορέσουμε ν εσέλθουμε στν Βασιλεία το Θεο.

Σήμερα θ ζητήσουμε συγχώρηση νας π τν λλον. Ατ εναι κάτι πραγματοποίητο, ν φανταστομε τι μπορομε ν πλησιάσουμε τν καθένα πο μς πλήγωσε, μς τραυμάτισε, πο κάποτε κατέστρεψε τ ζωή μας κα ν πομε˙ « ς συμφωνήσουμε τι τρόμος πο φερες στ ζωή μου, δν πάρχει πλέον. Σ συγχωρ, πήγαινε ναπαυμένος.»


Δν εμαστε ρκετ ριμοι γι’ ατ. Ο μάρτυρες ταν κανο˙ μες χι. λλ ατ πο μπορομε ν κάνουμε, πο μπορε καθένας μας ν κάνει, εναι ν πε˙ «πειδ σ γάπησε τόσο Χριστς, στε ν γίνει νθρωπος, ν ζήσει, ν διδάξει κα ν πεθάνει γι σένα, σέ δέχομαι πως εσαι. Πραγματικά, θ μουν τόσο χαρούμενος, ν σουν διαφορετικς, ν δν σουν σταυρς στος μους μου, πληγ στν καρδιά μου, τρόμος στ ζωή μου, ταπείνωση. λλ χουμε κόμα καιρ μπροστά μας, κα τώρα σ δέχομαι πως εσαι, κα θ σ σηκώσω στος μους, πως λέει πόστολος Παλος˙ «Ν φέρετε νας τ βάρη το λλου, πειδ τσι θ κπληρώσετε τ νόμο το Χριστο

Κα φέρω τ βάρος το λλου σημαίνει, πρτα πρτα, ποδέχομαι τν πλησίον μου πως εναι, μ τν λπίδα τι τ πράγματα θ’ λλάξουν, κάνοντας προσευχ πως χάρη το Θεο ν μεταμορφώσει, ν’ λλάξει ατ τ πρόσωπο - λλ πίσης κι μένα, πειδ πς μπορ ν κρίνω τς μαρτίες λλων, ν εμαι μαρτωλς νθρωπος, ν εμαι πειρασμς, πληγ στ ζω τόσων λλων νθρώπων;

ς κάνουμε ατ τν προσπάθεια. ταν πομε νας στν λλον: «Συγχώρα με», ν πετε, «να, σ συγχωρ», δν σημαίνει τι κάθε τι κακ νάμεσα μας χει διαγραφε, δν πάρχει πλέον. λλ σημαίνει˙ «Σ δέχομαι πως εσαι, μ τς μαρτίες σου, πληγ στ σάρκα μου, πρόβλημα γι τ ζωή μου - λλ σ ποδέχομαι κα θ βαστάξω τ δοκιμασία μου κα σένα, γι λη μου τ ζωή, κα θ προσεύχομαι ν σ’ ελογε Θες κα ν μς θεραπεύσει κα τος δύο, μέχρι πο ν φτάσω ν μν εμαι πειρασμς γι σένα, ατία τς πτώσης σου.

ς προσευχηθομε λοιπν μαζ στ διάρκεια τούτης τς λειτουργίας, μετανοώντας νώπιον το Θεο γι΄ ατ πο εμαστε κα γι ,τι μασταν, λλ κα γι ν φέρουμε κοντά στν Θε νας τν λλον.

πορεία μας πρς τν Γολγοθ, πρς τν νάσταση, μοιάζει μ τος ταξιδιτες πο πιβιβάζονται στ διο πλοο, πως γραψε νας ρχαος συγγραφέας. Δν θ φτάσουν ποτ σφαλες, ν μεταξύ τους πάρχουν διαμάχες, ν δν εναι να. ς γίνουμε να, «Να, σ συγχωρ,» σημαίνει, «Σ δέχομαι, πως εσαι, μ τς ποιες συνέπειες. Σ δέχομαι, κα προσφέρω τ ζωή μου ντάλλαγμα γι τ δική σου.» μήν.

πόδοση στν νεοελληνική γλώσσα: www.agiazoni.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου