Νέο Βιβλίο: «Τα λόγια σου σάν μέλι», Σύγχρονες αναγνώσεις στους ψαλμούς

«Τα λόγια σου σάν μέλι» Σύγχρονες αναγνώσεις στους ψαλμούς, σελ. 312,  α´ έκδοση 2012, Εκδόσεις Εν Πλω

Τό Ψαλτήρι εἶναι σέ θέση νά σταθεῖ μέ ἀξιώσεις δίπλα στά ὑπόλοιπα βιβλία τῆς παγκόσμιας λογοτεχνίας πού περιέχουν προσευχές καί ἐξομολογήσεις, πού παρηγοροῦν καί στηρίζουν, πού ἐμπνέουν καί προβληματίζουν. Ἀποδεικνύεται ὅμως ἡ λειτουργική του χρήση ἐκείνη ἡ ὁποία ἀναδεικνύει τόν κρυμμένο δυναμισμό του καί δικαιώνει τήν ἐνώδυνη δημιουργία του. Ὁ προχριστιανικός «τοκετός» του ἐκπληρώνει τό «μέτρον ἡλικίας» του μόνο ἐσχατολογικά, ἀπό τήν καθ-ιέρωσή του «ἐν Ἐκκλησίᾳ πολλῇ».

Ἀκοῦμε καί προφέρουμε συνεχῶς λόγια ἀπό τούς Ψαλμούς, καί ὅμως παραμένουν οἱ μεγάλοι ἄγνωστοι τῆς Λατρείας μας. Δέν ὑπάρχει ἀκολουθία χωρίς ψαλμικούς στίχους καί παρ’ ὅλα αὐτά οἱ περισσότεροι πιστοί ἀγνοοῦν τήν προέλευσή τους καί –τό χειρότερο– τό νόημά τους. Ἄν ἐξαιρέσουμε ἐλάχιστους συγκεκριμένους Ψαλμούς τούς ὁποίους ἐπαναλαμβάνουν ὅσοι τελοῦν τό ἀπόδειπνο ἤ διαβάζουν τήν παράκληση, τό πλῆθος τῶν δοξολογικῶν, εὐχαριστηρίων, ἱκετευτικῶν, προφητικῶν Ψαλμῶν ἀποτελεῖ ἄγνωστη χώρα. Πολλές φορές μάλιστα, ἀκόμη καί τακτικά ἐκκλησιαζόμενοι ὀνομάζουν ἐσφαλμένα «Ψαλμούς» τά τροπάρια. Ἴσως εἶναι φυσικό ἀφοῦ δέν τούς ἔχουν ἀκούσει νά ψάλλονται ὥστε νά δικαιώνεται ἡ ὀνομασία τους.Ἡ προσέγγιση στά νοήματα γεννᾶ θάμβος καί ἔκπληξη, συγκλονισμό καί εὐγνωμοσύνη. Ὁ ἀκροατής ἤ ἀναγνώστης τῶν Ψαλμῶν αἰσθάνεται πόσα παρόμοια βιώματα μοιράζεται μέ συνανθρώπους του πού ἔζησαν κάποιες χιλιάδες χρόνια πρίν. Ἀντιλαμβάνεται ὅτι δέν εἶναι μόνος στή χαρά καί στήν ἀπελπισία. Γεύεται τήν ἑνότητα τῆς ἀνθρωπότητας. Τό σημαντικότερο, νιώθει νά ἀνοίγει ἐνώπιόν του ἕνας νέος κόσμος θεολογικῶν ἀληθειῶν καί πνευματικοῦ βάθους. Γίνεται μέτοχος τῆς θεοκεντρικῆς στάσης τοῦ ψαλμωδοῦ, ἀφοῦ ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς του τίς ἀνάγει καί τίς ἀποδίδει στόν Δημιουργό του, κάτι πού ἔχει τόσο ἀνάγκη ὁ σημερινός ἐκκοσμικευμένος ἄνθρωπος. Τό βίωμα τῶν Ψαλμῶν «σφάλλω ἀλλά δέν παύω νά εἶμαι δικός Σου, ἁμαρτάνω ἀλλά σέ Σένα προσέρχομαι ξανά, κλονίζομαι ἀλλά ξανασηκώνομαι κοιτώντας πρός Ἐσένα» δημιουργεῖ ἕνα ἀσφαλές σημεῖο ἀναφορᾶς καί ἕναν σταθερό δείκτη πορείας στή σημερινή σύγχυση.

Μιά διαφορετική ἀνάγνωση τῶν Ψαλμῶν
μέσα ἀπό προσωπικά βιώματα καί πρίσματα.

EΠΙΜΕΛΕΙΑ: π. Βασίλειος Θερμός
ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ: Μάρω Βαμβουνάκη, Δημήτρης Καραγιάννης, π. Βασίλειος Θερμός, Σωτήρης Γουνελᾶς, Ἀλέξανδρος Κακαβούλης, Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, π. Σωφρόνιος Γκουτζίνης, Ἑλένη Καραγιάννη, Ἀναστασία Γκίτση, π. Θεμιστοκλῆς Μουρτζανός, Νατάσα Κεσμέτη, π. Δημήτριος Θεοφίλου, Πανωραία Κουφογιάννη, π. Χρυσόστομος Τύμπας, Πανωραία Κανελλοπούλου, π. Σπυρίδων Βασιλάκος, π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, π. Ἀθανάσιος Παραβάντσος, Κωνσταντῖνος Ἐμμανουηλίδης, Στῆβεν Μιούζ.