Συνέντευξη Μητροπολίτου Μόρφου (βίντεο)

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος συνομιλεί με τον δημοσιογράφο Χρύσανθο Τσουρούλη στην εκπομπή «60 λεπτά» της τηλεόρασης του ΣΙΓΜΑ, για την επικαιρότητα, την ιστορική ταυτότητα των Ορθοδόξων της Κύπρου, την Ορθόδοξη Εκκλησία, την οικονομική κρίση, τη νέα τάξη πραγμάτων που θέλουν κάποιοι να επιβάλουν, το εμπόλεμο κλίμα που επικρατεί στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία, την Τουρκία, τη Ρωσία, το Αιγαίο, το Κυπριακό, τα κοινωνικά προβλήματα, τους νέους και τη μεγάλη ανατροπή που έφερε το διαδίκτυο στη ζωή τους, εξηγεί πώς η Εκκλησία θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα εκφέροντας λόγο παρηγοριάς, ειδικά για τον πόνο του σύγχρονου ανθρώπου που οδηγεί στην Ανάσταση.

Δείτε το βίντεο εδώ

«Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν» versus «νυν πάντα πεπλήρωται φωτός»;

του Δρ. Αθανασίου Μουστάκη, Θεολόγου - Φιλολόγου

Με μεγάλη χαρά ακούσαμε και συνεχίζουμε να ακούμε όλοι μας αυτή την, ως μία ημέρα θεωρούμενη, εβδομάδα, πολλές φορές το άγγελμα της Αναστάσεως μέσα από τους ύμνους και τα τροπάρια. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει το γνωστότατο και ιδιαίτερα ευφρόσυνο «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν . . .» το οποίο αποκαλύπτει την εγκαθίδρυση μίας νέας πραγματικότητας στον ταλαιπωρημένο κόσμο μας, αυτήν της Αναστάσεως του Κυρίου.
Χρόνια πολλά το ακούμε συνοδευόμενο από τους ωραιότατους παλαιοδιαθηκικούς στίχους, του 67ου Ψαλμού του βασιλιά Δαβίδ, ο οποίος με πόνο ψυχής, πίστη και αγάπη προς τον Κύριό του, εκφράζει εντονώτατη επιθυμία να δει, να ζήσει την Ανάσταση.
Αυτή την έντονη επιθυμία την εκφράζει με τη χρήση προστακτικής, η οποία, σαφέστατα δεν προστάζει τον Κύριο να αναστηθεί, αλλά φανερώνει τα έντονα συναισθήματα που τον διακατέχουν, τα οποία φρονούμε ότι θα μπορούσαμε να αποδώσουμε καλύτερα και ακριβέστερα στην νέα ελληνική με τη χρήση του μορίου «ας», το οποίο εκφράζει ευχή και προτροπή από το «να», το οποίο εκφράζει εντονώτερα την επιθυμία μας, τη βούλησή μας. Η προστακτική ίσως θα ταίριαζε ακριβέστερα στην προστακτική του κειμένου της μεταφράσεως των Εβδομήκοντα που χρησιμοποιείται από την Εκκλησία. Στην πρώτη περίπτωση θα είχαμε τη μετάφραση «ας αναστηθεί» και στη δεύτερη «να αναστηθεί» ο Θεός.

Διαβάστε τη συνέχεια

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΑΣΧΑ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ

ΕΠΙ Τῼ ΑΓΙΩι ΠΑΣΧΑ 

Ἀριθμ. Πρωτ. 425

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Χριστός Ἀνέστη!

            «Δεῦτε», ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, «λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός» τοῦ Φαναρίου, τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τῶν Ὀρθοδόξων, καί δοξάσωμεν ὅλοι ὁμοῦ καί ἀπό κοινοῦ «Χριστόν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν».

Ζοφερά ἦτο ἡ ψυχική κατάστασις τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μετά τήν Σταύρωσιν Αὐτοῦ, διότι διά τῆς δι᾿ αὐτῆς θανατώσεως τοῦ Κυρίου διελύθησαν αἱ ἐλπίδες τῶν μαθητῶν Του περί ἐπικρατήσεως Αὐτοῦ καί αὐτῶν ὡς πολιτικῆς ἐξουσίας. Εἶχον ἐκλάβει τήν θριαμβευτικήν εἴσοδον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τά Ἱεροσόλυμα, μετά τήν ἀνάστασιν τοῦ Λαζάρου καί τήν θαυματουργικήν τροφοδοσίαν πέντε χιλιάδων ἀνδρῶν, πλέον γυναικῶν καί παιδίων, διά πέντε ἄρτων καί δύο ἰχθύων, ὡς προανάκρουσμα τῆς κατακτήσεως ὑπ᾿ αὐτῶν κοσμικῆς ἐξουσίας. Ἡ μήτηρ δύο ἐξ αὐτῶν ὑπέβαλε μάλιστα τό αἴτημα ὅπως οἱ υἱοί αὐτῆς καθήσουν εἷς ἐκ δεξιῶν καί εἷς ἐξ εὐωνύμων τοῦ Κυρίου, ὅταν Οὗτος ἀναλάβῃ τήν ἐξουσίαν. Ὅλα αὐτά διελύθησαν ὡς παιδικαί φαντασίαι λόγῳ τοῦ φοβεροῦ πλήγματος τῆς θανατικῆς ἐκτελέσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τήν πρωίαν, ὅμως, τῆς μιᾶς τῶν Σαββάτων αἱ Μυροφόροι εὗρον τόν τάφον κενόν καί ἤκουσαν παρά τοῦ Ἀγγέλου ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. Μετ᾿ ὀλίγον δέ εἶδον Αὐτόν εἰς ἀλλοίαν κατάστασιν, μή ἐπιτρέπουσαν εἰς τάς Μυροφόρους νά Τόν ἀγγίξουν. Ἡ τοιαύτη ἀπροσδόκητος ἐξέλιξις τῶν πραγμάτων προεκάλεσε τήν ἀπορίαν τῶν περί τόν Ἰησοῦν περί τῆς περαιτέρω ἐξελίξεως τῶν γεγονότων. Ἡ ἀπάντησις δέν ἐδόθη εἰς αὐτούς ἀμέσως. Εἰδοποιήθησαν νά ἀναμένουν μέ ὑπομονήν καί καρτερίαν μέχρις ὅτου ἐνδυθοῦν δύναμιν ἐξ ὕψους. Πειθαρχή-σαντες δέ εἰς τήν ἐντολήν, ἀνέμενον μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς, ὅτε τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἐπελθόν, ἀπεκάλυψεν εἰς αὐτούς, ἐν πληρότητι, τήν νέαν ἀποστολήν των. Αὕτη δέν συνίστατο εἰς τήν ἀπελευθέρωσιν ἑνός ἔθνους ἀπό τῆς ὑποδουλώσεως εἰς ἄλλο ἔθνος, ἀλλά εἰς τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς ἀνθρωπότητος ὅλης ἀπό τῆς ὑποδουλώσε-ως εἰς τόν ἄρχοντα τοῦ κακοῦ καί εἰς τό κακόν ἐν γένει. Μία ἄλλη μεγάλη ἀποστολή διαφορετική ἀπό ἐκείνην τήν ὁποίαν ὠνειρεύοντο.

Ἡ ἀσύλληπτος ἐντολή τῆς διαδόσεως τοῦ κηρύγματος τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τῆς δουλείας τοῦ θανάτου ἐξέπληξεν αὐτούς, ἀλλ᾿ ἀνελήφθη μετά ζήλου καί ἐκηρύχθη πανταχοῦ καί ἔσωσε καί σώζει πολλούς ἀπό τοῦ θανάτου. Ὑπάρχει ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν, ὁ ἀναστημένος Ἰησοῦς, ὁ ὁποῖος προσφέρει εἰς ὅλους τήν δυνατότητα τῆς ἀναστάσεως καί τῆς αἰωνίου ζωῆς, μιᾶς ζωῆς ἡ ὁποία δέν ὑπόκειται πλέον εἰς τήν φθοράν, διότι ἐν τῇ ἀναστάσει οἱ ἄνθρωποι εἶναι ὡς οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανῷ καί φέρουν σῶμα πνευματικόν ἀντί τοῦ σαρκικοῦ.

Ομιλία Εκπροσώπου Οικουμενικού Πατριάρχου στην εξόδιο του Ιωαννίνων Θεοκλήτου

Ομιλία του Εκπροσώπου

του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, 

Μητροπολίτου Μιλήτου κ. Αποστόλου, 

Ηγουμένου της Πατριαρχικής Μονής 

της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας Θεσσαλονίκης, 

κατά την εξόδιο Ακολουθία 

του Μητροπολίτου Ιωαννίνων κυρού Θεοκλήτου 

(Ιωάννινα 16.4.2014)

 Ἡ ἐκ προσώπου τῆς Μητρός, Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει  Ἐκκλησίας καὶ τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυρίου ἡμῶν κυρίου Βαρθολομαίου παράστασις τῆς  ταπεινότητός  μου, κατὰ τὴν ἐξόδιον ἀκολουθίαν τοῦ ἐκ τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Ἀρχιερέων τῆς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Σεβασμίας Ἱεραρχίας τοῦ Θρόνου, Μητροπολίτου τῆς ἐνταῦθα παροικούσης Ἐκκλησίας τῶν Ἰωαννίνων κυροῦ Θεοκλήτου, δηλοῖ τὸ πένθος καὶ τὸ ἄλγος Αὐτῆς.

            Ἡ στιβαρὰ καὶ ἰδιαιτέρα προσωπικότης τοῦ εἰς τὴν αἰωνιότητα προπεμπομένου Ἱεράρχου προσδίδει εἰς τὴν θλῖψιν καὶ τὴν ἐκ τῆς συνειδητοποιήσεως τοῦ κενοῦ τῆς παρουσίας αὐτοῦ ἐντονώτερα χαρακτηριστικά, οὐχὶ βεβαίως ἀνθρωπώδους λύπης, ἀλλὰ τῆς ἐπιβεβλημένης ἐξ ἐκκλησιολογικῆς ἀρχῆς ἀνάγκην, ὅπως κηρυχθοῦν ἀπ' ἄμβωνος αἱ περὶ τὸ μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας, ὡς τοῦτο ζῇ καὶ κηρύττει ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ τοιαύτη, ἐντόνως ὑπ' αὐτοῦ βιούμενοι καθ' ὅλην τὴν Ἱεραρχικὴν αὐτοῦ διατριβήν ὅροι καὶ ἐπιταγαί.

            Μετὰ βαθείας τῆς ἔσω ἀποδοχῆς τοῦ καθηγιασμένου μαρτυρικοῦ χρέους τοῦ Ποιμένος, ὁ κοιμηθεὶς Ἱεράρχης ἐνέδωκε ἑαυτὸν εἰς ἐξάντλησιν ὑπὲρ τοῦ λογικοῦ αὐτοῦ ποιμνίου μακρὰν τῆς ἀνθρωπαρεσκείας καὶ τῆς ἐπιφανειακῆς ἐπικαιρότητος.

            Μαθητεύσας παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Μακαριστοῦ προκατόχου αὐτοῦ καὶ ἐς ὕστερον Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Σεραφείμ, ἐγκρατοῦς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ οὐσιώδους καὶ ἀπαρεσκουμένου εἰς τὸ φαινόμενον καὶ τὴν ἄνευ ρίζης πρόσκαιρον καὶ παρερχομένην εὐσέβειαν, προκεχώρηκεν ἔτι καὶ πλέον εἰς τὴν διαμόρφωσιν τῆς Ἀρχιερατικῆς του βιοτῆς καὶ πολιτείας κατὰ πλήρην ἀφομοίωσιν τοῦ εὐπινοῦς, λιτοῦ, δωριαίου καὶ ἀνεπιτιδεύτου ἤθους τῆς Ἐκκλησίας τῶν τοῦ Χριστοῦ πενήτων.

             Ἄνευ αὐτοπροβολῆς καὶ μετὰ βαθείας συναισθήσεως τῆς εὐθύνης ἔναντι τοῦ Κυρίου τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν ἐπερχομένων συναρτοῦσεν τὴν διαμόρφωσιν ἀπόψεως καὶ πρακτικῶν πάντοτε μετὰ τοῦ Καθολικοῦ τῆς Ἐκκλησίας συμφέροντος μακρὰν καὶ πέραν πάσης μικροψύχου καὶ βραχυπροθέσμου προοπτικῆς, διὸ καὶ δὲν ὑπῆρξεν καθ' ὅλην του τὴν ζωὴν εὐάρεστος  εἰς τοὺς πολλούς.

            Χωρὶς νὰ τυγχάνῃ αὔλιος τῶν ταπεινῶν Πατριαρχικῶν σκηνωμάτων μετεῖχε κατ' ἦθος καὶ κατ' ἀρχὴν τῶν πιστευμάτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὡς γνήσιος Ἱεράρχης Αὐτοῦ καὶ ἐνηρμονίζετο ἕως λεπτομεριῶν μετ' Αὐτοῦ.