Η Πνευματική Γενεαλογία

Μακαριστός Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ (αριστερά)
και ο Γέροντας Αιμιλιανός

Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου

Έχομε την φυσική γενεαλογία του Χριστού, έχομε όμως και την πνευματική γενεαλογία, την οποία δημιουργούμε εμείς. Η πνευματική πατρότητα δεν είναι μία προσκόληση στον συγκεκριμένο πατέρα, διότι Πατέρας τελικά είναι ο Θεός. Ο πνευματικός πατέρας είναι τύπος του Θεού. Έχει αξία μόνο επειδή είναι "εἰς τύπον Χριστοῦ". Ακόμη και άν είναι αγιώτατος, δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν τύπο του Χριστού.

Έτσι δημιουργούνται οικογένειες πνευματικές, οι οποίες ξέρουν ότι συνδέονται ως άνθρωποι, αλλά εν Χριστώ. Αποτελούμε το ένα σώμα του Χριστού, την μία Εκκλησία. Ο κάθε Γέροντας, ο κάθε πνευματικός, η κάθε επισκοπή δημιουργεί μία κατάσταση μέσα στην οποία αγιάζονται οι ψυχές. Όταν βρείς νερό, πίνεις και ζείς. Άν δεν υπάρχει νερό, διψάς και πεθαίνεις. Με αυτόν τον τρόπο έχομε λειμώνες με πολλά νερά, για να αγιάζει ο άνθρωπος. Μη νομίζετε ότι μπορούμε να αγιάσουμε όταν ζούμε μόνοι μας, χωρίς να έχουμε βαθειά και οργανική σχέση με την μητέρα Εκκλησία, με τον ιερέα της ενορίας μας ή με τον επίσκοπό μας. Επίσης, άν δεν έχουμε σχέση και με έναν πατέρα πνευματικό. Όταν μία κλώσσα θέλει να βγάλει κλωσσόπουλα, χρειάζεται να τα κρατήσει κάτω από τις φτερούγες της και να τα ζεστάνει. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται προϋποθέσεις, κοιτίδες ζωής.